चालेल

कवितांचे भाकड दिवस असतात कधी कधी

प्रसिद्धीचे झोत अंगावर नसतात कधी कधी 

शिकायचे आहे असेही जगणे नीरस बेरंग

सगळेच दिवस सारखे नसतात एकरंग 

निरुत्साहाच्या लाटा मनाच्या किनाऱ्यावर येताना

भ्रष्ट शब्दांचे फटकारे कधी अंगावर घेताना

नवी कल्पना कधी उत्स्फूर्तपणे सुचतही नाही

दिल्या शब्दांवरून कविता पाडणे पसंत नाही

कोरीव कामाच्या रूक्ष तंत्राच्या आहारी जाऊ नये

गटबाजी चालते जिथे तिथे साहित्य देऊ नये