भय

फुकाचे ते भय, व्यर्थ जीव घेई

हिंमतीने वागता, नसे पुढे काही

भिती अन् भ्रांती, मनाचे विकार

याशी न कुठे, तत्त्वाचा आधार

जोडती जे हिंमत, तोच खरा नरं

थरकाप ओढवते ,मृत्यु अढळं

कर्मची साऱ्या , सुखाची ग्वाही

धीटाईने झुंजता, वांझ फळ देई

सदैव जे कष्टती , बळेचि हिरसाने

फिटती पांग सारा ,न उरे गाऱ्हाणे

भय करविते सगळ्या , देहाचा नाश

नका हो आवळू ,अविवेकाचा पाश