भावना आणि बुद्धी

भावनेला उगीच वाटायचं बुद्धीपेक्षा आपण श्रेष्ठ,

भावना प्रयत्न करायची प्रत्येक प्रसंगाला सामोरे

जातांना आपल्या पद्धतीने तो सोडविण्याचा------

बुद्धी आपल्या हुशारीच्या जोरावर प्रत्येक क्षेत्रात चमकायची------

पण भावनेचा ओलावा मिळाला की वाटायचं आपण कुठेतरी चुकतो-----

पण ते क्षणिक असायचं---- बुद्धीला चांगलं काय?

वाईट काय? हे सांगताना थकून गेली बिचारी-------

अखेर हार पत्करून तिने बुद्धीचे श्रेष्ठत्व मान्य केलं------

खरंच ,जग चालतेच आहे ना ----बुद्धीच्या सामर्थ्यावर .

भावनेला जपून ठेवलंय सर्वांनी मनाच्या एका कप्प्यात

आणि दार बंद करून काम करत आहेत सर्वजण बुद्धीच्या जोरावर---  

भावना एखाद्या वेळीच बाहेर पडते अन

उगाचच डोळयांच्या कडा ओलसर करून जाते.