बेलगाम सत्य.....!!

जगण्याच्या शर्यतीत धावत होतो,

मरणाच्या वारीस ढकलीत होतो;

कैफियत मांडली लोक दरबारी,

मी शाश्वत सत्यास तुडवित होतो.

केल्या कैक मैफिली सुरेल गाण्याचा,

आनंद निरागस शोधित होतो;

सुकलेले गजरे चुरगळले जेव्हा,

मी माज देहाचा उतरवित होतो.

हारलो स्वजनांचे चोचले पुरवित,

आभास मृगजळाचा लपवित होतो;

संपलेल्या रात्री शोधल्या पहाटे,

मी हरवलेले क्षण मोजित होतो.

भावुक झालो आतुरल्या नात्यात,

प्रतारणेत वेदनेच्या वाहत होतो;

नव्हतेच माझे कळल्यास जेव्हा ,

मी सत्यास बेलगाम दौडवित होतो.