बाप !

का मी तुला ओळखायला गोंधळ केला 

माझ्यातील मी तू स्वतः जागा करून गेला !

धाव घेता घेता देवळात कित्येक वर्षे गेलीत 

सोबतच होता तुम्ही मग का ही भान हरपली !!

कुठून येताना न सांगतां येऊनही गेलात 

मदतीच्या ह्या जागरणात शुद्धच हरपून नेलात !!!

नव्हती समझ माझ्या, ह्या नेत्राला त्या दर्शनाप्रति 

माझ्याजवळ असून नेत्रेही , तेच मला भुलवती !!!!

खरा देव देवळातला बघणारा मी ,

भेटूनही गेलास . . मला त्या मनुष्यरूपी तू !!!!!

येणार का बाबा तू , पुन्हा माझ्या भेटीला 

डोळेही ही उघडेल माझे , आता त्या मिठीला !!!!!!

किरणकुमार उरकुडे