असा पाऊस-तसा पाऊस

रागावलास का तू सुद्धा

कोसळतोस का उरी फुटून?

विनाशाचं रौद्ररूप

पावसामधे आलं कुठून?

मान्य मला,चूक झाली

माणूस गेला जंगल लुटून.

मन मोठं कर एकदा

माफी दे रे डोळे मिटून.

माणूस शहाणा होईलही

निसर्गाचं दान पटून.

दोन पर्याय तुझ्याकडे

सारं संपव वा शांत हो,

सुंदर नवं जग जन्मो

अराजकाची धूळ हटून!