आई आणि लेखणी

आई झाले आणि लेखणी हातात घ्यायचीच विसरले,

वाटलं आता सुचणंच बंद झाले ,

पण फावल्या वेळात लेखणी उचलली आणि लिहिता लिहिता सुचू लागले...||१||

'त्रिशा'च करता करता दिवस कसा संपतो कळतच नाही,

आणि थंडीची रात्र मोठी असूनही कधी पहाट होते समजत नाही...||२||

'ती' हळूहळू मोठी होत आहे, शांत वाटणारी ती आता खेळकर होऊ लागली,

हसणं, रडणं,खेळणं तीच चालूच असतं, तीच ते वेळापत्रक आता मीही समजू लागले...||३||

पहिल्या सारखं सुचेल की नाही माहीत नाही

पण आता वाटतेय तिच्यावरही थोडंफार लिहीत राहील ...||४||