കാണാതായ ഒരുവൾ 🌸
കാണാതായ ഒരുവൾ 🌸
" അവളെവിടെ പോയി? "
" അറിയില്ല "
" അറിയില്ലേ? നിന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നല്ലോ??? "
" ഏയ് എന്റെ കൂടെ അവരുണ്ടായിരുന്നില്ല "
" ഏഹ്!? " അയാളുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു. പതിയെ മുഖം പരിഭ്രാന്തിയിൽ അകപ്പെട്ടു.
" അവർ നിങ്ങളുടെ കൂടെയായിരുന്നു " അയാളുടെ മുഖത്ത് പല ഭാവങ്ങൾ നിറഞ്ഞു. ആ മുഖത്ത് അവരുടെ ഭാര്യയായ ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞത് പോലെ അയാൾ ഭയന്നാലോ പരിഭ്രമിച്ചാലോ ദേഷ്യം വന്നാലോ സങ്കടം വന്നാലോ അയാളുടെ വെളുത്ത കൊലുന്നനെയുള്ള മുഖം ഇരുളും.
" എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവളെവിടെ " അയാളെന്നെ പിടിച്ചു ശക്തിയിൽ കുലുക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നിസ്സഹായതയോടെ ചിരിച്ചു.
" അവരുടെ ശരീരമാണെങ്കിൽ നിങ്ങൾക് ഞാൻ കാണിച്ചു തരും പക്ഷെ അവരുടെ ആത്മാവ് തന്നിൽ അലിഞ്ഞിരിക്കുന്നു " അയാളുടെ പിടി അവളിൽ നിന്നും അയഞ്ഞു.
" എനിക്കവളെ കാണണം " ഞാൻ അയാളോടൊന്നും പറയാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു അയാൾ എന്റെ പിന്നാലെയും.
എന്റെ കാലുകൾ നിശ്ചലമായിടത്ത് അയാളും നിശ്ചലമായി. എന്റെ മുഖത്തുള്ള ഹാസം അയാളിൽ ഉണ്ടായില്ല അയാളിൽ തികച്ചും തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത ഭാവം. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ശക്തമായ പുഴ കുതിച്ചു പോകുന്നത് പോലെ കുതിച്ചു. എന്നെ അയാൾ തട്ടി അവരുടെ നിശ്ചലമായ ശരീരത്തിനടുത് പാഞ്ഞു പോയി.
അവരുടെ തണുത്ത ശരീരത്തിൽ അയാളുടെ കൈകൾ പലയാവർത്തി അവരെ തലോടി.
" എഴുന്നേൽക്ക് നിനക്ക് വേണ്ടി നിനക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ട പുസ്തകം വന്നിരിക്കുന്നു... " അയാളുടെ ചുണ്ടുകൾ മൊഴിയുന്നത് എനിക്ക് ശ്രവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
" അവർക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ടത് താനാണ് " അയാൾ എന്നെ നോക്കി. പിന്നെയും അവരുടെ മുഖത്തേക് ഉറ്റു നോക്കി.
" അവൾക്കേറെ പ്രിയപ്പെട്ട പുസ്തകം ഞാനാ " അയാൾ അപ്പോൾ നിറഞ്ഞു ചിരിച്ചു. എനിക്കാ സമയം അവരുടെ വാക്കുകൾ ഓർമ വന്നു.
" അയാൾക്കെന്നോട് അടങ്ങാത്ത പ്രേമമാണ്... ഞാനെന്നാൽ ഭ്രാന്താണ് " എന്റെ കണ്ണുകൾ ഊറി.
" നീയില്ലായ്മയിൽ ഞാൻ ഭ്രാന്തനായി പോകും ആയതിനാൽ മാത്രം ഞാൻ നിന്നിൽ ഒതുങ്ങുന്നു " അയാൾ അരയിൽ നിന്നും കത്തിയെടുത്ത് കഴുത്തിൽ വെക്കുന്നത് എന്റെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ അവ്യകതമായി ഒരു നിമിഷമെ കണ്ടുള്ളു. അപ്പോഴേക്കും അയാൾ നിർജീവമായി അവരുടെ ശരീരത്തിൽ കുഴഞ്ഞു കിടന്നു. അയാളുടെ രക്തം അവരിൽ പടർന്നു.