ചന്ദ്രകാന്തം

ഇന്ദുമുഖി നിൻ അധരത്തിൽ

വിരിയുന്ന നന്മ തൻ പുഞ്ചി-

രിയാൽ നീയെന്നെ ചന്ദ്രകാ-

ന്ദ മുകിലാക്കി.

മായാത്ത വിണ്ണിനെയെന്നും

ചൂടിക്കും വൻ പൊട്ടായി

ഇരുണ്ട മാനത്തെ ചെറു-

ത്തു തോൽപ്പിച്ചു നീ.

ലോകത്തിൻ ജനനിയാം

ക്ഷിതി തൻ പ്രീയ

സോദരനായി നീ പ്രപ-

ഞ്ചത്തിൻ മാതുലനായി.

കരിനിഴൽ കണക്കെ കാർമേ

ഘം നിന്നെ മൂടുമ്പോഴും ഇരു-

ളിൽ നുറുങ്ങു വെളിച്ചമേകി

നീ ലോകത്തെ പരിചരിച്ചു.