વિચારોના વૃંદાવનમાં

આતો વિચારોના વૃંદાવનમાં વિહરવાની વાત,

ને એજ પળે આવે મને મારા બચપણની યાદ.

પૂરબહાર લાગે મને ભર ઉનાળે,

ને છાંયે છાંયે રમવું એ વેકેશનને ગાળે.

ઉઠવાની આળસ એ શિયાળાની સવારે,

ને સાઇકલ લઈને દોડવું રોજ નિશાળે.

નાહવાની તલપ ચોમાસાના પેહલા વરસાદે,

ને એ પેહલ વેહલી બુંદ મનને શું હરખાવે !

લડી - ઝઘડીને ફરી હળીમળીને રમવું,

આડા - ઊભા બાગમાં રોજ સાંજે ભમવું.

દરેક તેહવારને એક અલગ ઉત્સાહથી માણવા,

શું ચાલે છે દુનિયામાં, કોણ નવરું એ જાણવા ?

સ્વજનોની રાહ જોવી બેસતા વર્ષની સવારે,

ને ધુળેટીમાં રંગાવવું, રંગીન પાણીની ધારે.

રોજ નવા પરાક્રમોની રોજ ગાળો ખાવાની,

ને તોય નવા પરાક્રમ માટે નવી સવારની રાહ જોવાની.

વીતી ગયું એ બાળપણ પણ બચપણ હજુય ગયું નથી,

આ વૃંદાવન સ્મૃતિપટ પરથી આજે પણ જરાય ખસ્યું નથી.