વાંદરાની ટોળી
વાંદરાની ટોળી
વાંદરાની ટોળી ભાઇ, વાંદરાની ટોળી !
સમુદ્ર લાંઘવાને ઉપાડી, આજ વાંદરાની ટોળી !
દરિયાને બદલે બેઠા જઇને પાણીની ટાંકીએ,
માને બચ્ચું કૂદતાં-કૂદતાં પહોંચ્યાં તેને ઢાંકણે,
દોઢડાહ્યા બચ્ચાએ તેમાં હાથ લાંબો નાંખ્યો ,
પટાક દઇને ખાધું ગડથોલિયું, વાંદરો રહ્યો જ વાંદરો !
બહાર મમ્મી બાઘી બનીને જોતી રહી તમાશો,
" શું થયું ?" કરતાં સૌ વાંદરાં ભેગા મળ્યા ત્યાં તો.
'કી-કી ' કરવા ઉપરાંત કરે પણ શું બિચારા ?
મનુષ્ય એ રચેલી સૃષ્ટિમાં પ્રાણીને ગળે છે ફાંસો !
તાકડે કનુભાઈનો
મનુ અગાશીએ ચઢીયો
ખુદ વાંદરા જેવો તોફાની, પ્રત્યક્ષ વાંદરાને મળીયો !
"બચાવો, બચાવો" ના નારા દ્વારા, એકઠાં સૌને કરતો,
નાના કપિનાં બચ્ચા ખાતર, ઉધમ તે મચાવતો !
દોડી પડ્યાં ફ્લેટનાં લોકો, ને પટાવાળો પણ આવીયો,
જેમતેમ કરીને પૂંછડીથી બચ્ચાને બહાર તે કાઢતો !
જીવમાં જીવ આવ્યો તેમ વાંદરી બચ્ચાને વળગી,
કૂદકા મારી ક્ષણભરમાં ચાલ્યા, જાણે આવી પાંખો !
ખુશીના માર્યાં કનુભાઇએ મનુની પીઠ થાબડી,
"શાબાશ બેટા !" કહીને થપથપાવ્યો વાંસો !
"મૂંગા પ્રાણીની તું આમ જ સેવા કરજે",
ફ્લેટનાં લોકોને પણ આજ, મળી કરવાને વાતો !