તો કેવું !

ઠાઠડીમાં જો બંધાઇ જવાય,

એ પહેલાં જીવી જવાય તો કેવું !

જન્મે તો છીએજ સૌ માણસ,

પણ સાચેજ માણસ થવાય તો કેવું !

ચીપકાવી શકાય સ્મિત આ ચહેરે,

પણ દિલથી જો હસાય તો કેવું !

આમ તો રંગમંચ છે આ જિંદગી,

પણ ખુદનું પાત્ર ભજવાય તો કેવું !

એકલાં આમ સાવ થાકી જવાય,

કોઇના સંગે સફરે ચલાય તો કેવું !

ને આ ઢસરડાંનો કોઇ અંત છે જ નહીં,

માટે હવે પોરાનો એક શ્વાસ લેવાય તો કેવું !