સુબેદાર

કોઈ સાદ મને સીધોજ સંભળાયો,

ધીમી એ ગતિનો ઝીણો હીબકો સંભળાયો,

'કેમ છે તું ?' પૂછતાંજ જરી અમથો શ્વાસ સંભળાયો,

'હું મજામાં, તમે ?' એટલું પૂછતાં કઈ કેટલાં હીબકા,

બંધ આંખે ગળી જતો એ ચહેરો દેખાયો,

સ્પર્શ એ આપણી લાગણી અને શબ્દોનું પ્રતીક કહેવાય ને!

વગર સ્પર્શે વીજળીનો એક ચમકર અનુભવાયો,

મુખેથી હસતાં ને અંતરથી ડુસકા ભરતાં,

દિલનો મને આઇનો દેખાયો,

સરહદની પેલે દુશ્મનોનો કલબલાટ,

આ પાર વર્ષો પછી કાને સાંભળેલા,

'તમે કેમ છો ?'નો સવાલાત,

દુશ્મનની ગોળીથી ઠાર શું થાઉં હું ?

વગર ગોળીએ ઘાયલ થયેલ હું એક 'સુબેદાર'

'ધ્યાન રાખજે, જલ્દી આવીશ.'

બોલતા ગળગળા થયાનો એ અહેસાસ,

'વાટ જુવે આ આંખડી વ્હલા.' બોલી,

ફોન મૂકતાં જ એના હીબકાંનો એ અવાજ,

આંખના આંસુને પાંપણ સુધી ના લાવી શકનાર,

હ્દયને પાષાણથી કોતરી નાખનાર,

હા, હું ભારત ભૂમિનો પુત્ર એક 'સુબેદાર'.