સમય

ધીમી ધારના વરસાદની જેમ ચાલતો

રાહ જોવો તો ઉભો જ રહી જતો

જાણે શુ જોઈ ગયો ગોળ કુંડાળામાં

ન જોવો તો ક્યાંય ભાગતો રહેતો

એ વારે વારે એના વહેણ બદલાવતો

ટક ટકના ટકોરે પોતાનું કામ કરતો

કોણ જાણે શુ ઉતાવળ છે એને

ઘડીમાં બાળપણને ઘરડા કરતો

ચોવીસ કલાક માણસને બાંધી રાખતો

કંટાળામાં એ થોડો ધીમો થઈ જતો

સુખ અને દુઃખનો ભેદ જાણે છે એ

ઘડીભર હસાવી રાત આખી રડાવી જતો

સાચા ખોટાનો એ હિસાબ કરતો

સાચા સમયે હિસાબ ચૂકતે પણ કરતો

સમય વખત અને ટાઇમ કહેવાય છે એ

વહી જતો ક્યારેય પાછો ન આવતો