પ્રિત
પ્રિત
હતી એ રૂપ રૂપનો અંબાર,
હતી એ રૂપ રૂપનો અંબાર,
સરળ અને મોહક હતો તેનો શણગાર !
ખીલી હતી એ શોળે કળાએ,
ખીલી હતી એ શોળે કળાએ,
ફેલાયેલ હતી યુવાનીની તાજગી તેના ડીલે !
મોહક હતી તેની આંખો,
મોહક હતી તેની આંખો,
જાણે ફૂટી હોય યૌવનને મોટી પાંખો !
હતી એ આતુર મુક્ત ગગનમાં ઉડવા,
હતી એ આતુર મુકત ગગનમાં ઉડવા,
જાણે આતુર હોય પિયુને મળવા !
હતો ઘમંડ તેને પોતાનાં યૌવન પર,
હતો ઘમંડ તેને પોતાનાં યૌવન પર,
મુક્યો અવિશ્વાસ તેણે સાચા પ્રેમ પર !
વિત્યા દિવસો અને વર્ષો ઘણાં બધાં,
વિત્યા દિવસો અને વર્ષો ઘણાં બધાં,
છોડીને જતાં રહ્યાં ચાહકો તેનાં બધા !
નહોતી ખબર તેને કે આવશે પાનખર યુવાનીમાં મારી,
નહોતી ખબર તેને કે આવશે પાનખર યુવાનીમાં મારી,
કરશે પરીક્ષા એ પ્રેમની મારી !
ભલે આવી પાનખર જીવનમાં મારી,
ભલે આવી પાનખર જીવનમાં મારી,
પરંતુ તારવી ગઈ એ સાચી પ્રીત જીવનમાં મારી !
સમજાય ગઈ મને કિંમત સાચા પ્રેમની,
સમજાય ગઈ મને કિંમત સાચા પ્રેમની,
પરંતુ અફસોસ "રણકાર" રહી ના સહેજ પણ,
હિંમત એકરાર કરવાં સાચા પ્રેમની !