પ્રિત

હતી એ રૂપ રૂપનો અંબાર,

હતી એ રૂપ રૂપનો અંબાર,

સરળ અને મોહક હતો તેનો શણગાર !

ખીલી હતી એ શોળે કળાએ,

ખીલી હતી એ શોળે કળાએ,

ફેલાયેલ હતી યુવાનીની તાજગી તેના ડીલે !

મોહક હતી તેની આંખો,

મોહક હતી તેની આંખો,

જાણે ફૂટી હોય યૌવનને મોટી પાંખો !

હતી એ આતુર મુક્ત ગગનમાં ઉડવા,

હતી એ આતુર મુકત ગગનમાં ઉડવા,

જાણે આતુર હોય પિયુને મળવા !

હતો ઘમંડ તેને પોતાનાં યૌવન પર,

હતો ઘમંડ તેને પોતાનાં યૌવન પર,

મુક્યો અવિશ્વાસ તેણે સાચા પ્રેમ પર !

વિત્યા દિવસો અને વર્ષો ઘણાં બધાં,

વિત્યા દિવસો અને વર્ષો ઘણાં બધાં,

છોડીને જતાં રહ્યાં ચાહકો તેનાં બધા !

નહોતી ખબર તેને કે આવશે પાનખર યુવાનીમાં મારી,

નહોતી ખબર તેને કે આવશે પાનખર યુવાનીમાં મારી,

કરશે પરીક્ષા એ પ્રેમની મારી !

ભલે આવી પાનખર જીવનમાં મારી,

ભલે આવી પાનખર જીવનમાં મારી,

પરંતુ તારવી ગઈ એ સાચી પ્રીત જીવનમાં મારી !

સમજાય ગઈ મને કિંમત સાચા પ્રેમની,

સમજાય ગઈ મને કિંમત સાચા પ્રેમની,

પરંતુ અફસોસ "રણકાર" રહી ના સહેજ પણ,

હિંમત એકરાર કરવાં સાચા પ્રેમની !