નિશા

એની આંખોનું મસ્ત મસ્ત મૈખાનું ને આ મદભરી નિશા,
ધૂંધળી દેખાતી હતી જે એ પ્રકાશિત થઈ સઘળી દિશા !

સફર સૂરજની પુરી થયા પછીની અસ્તિત્વની દશા,
પાલખી તારાઓની સજાવીને સફરે નિકળી છે નિશા !

મને બોલાવી રહી આ રંગબેરંગી ક્ષિતિજોની ખામોશી,
મન મારૂં કરી મોહિત વગર સુરાએ નશો ચડાવે નિશા !

ને પડછાયા સમેટી ખુદના ગર્ભમાં સમગ્ર અસ્તિત્વના,
ને પછી ઘાયલ દિલોના દર્દને ઓગાળી રહી આ નિશા !

આભે ચમકતા સિતારા છે કે આ સરનામા સુખના,
સન્નાટાને ઘોળતી અમથી અમથી અંધારામાં નિશા !

અંતે પામવા 'પરમ' પ્રકાશને અંધારૂ જ ખપ લાગ્યું,
મુજ અજવાળાના 'પાગલ' બંધાણીને કામ આવી નિશા !