મોહમાયા

ભાર અશ્રુનો હવે, પાંપણને લાગે

અનરાધાર રડ્યાં પછી

આપણને આપણી જાત મૂર્ખ લાગે

થયાં પોતાનાં,પારકાં., હશે કારણ ક્યાં ? 

શંકા, વહેમ,કે, નજરઅંદાજ કરવા લાગે

સમજાવ્યું,- સંસારની ઠોકરે.

વાલિયો લૂંટારો,ઋષિ બની

રામાયણ વાંચવા લાગે

ધરા ને આભ વચ્ચે જીવે 'જીવડો'

મળે તાપ-પરિતાપ ને સંતાપ

ત્યારે પ્રભુને મળવા માંગે

શ્યામ દિવાની રાધા ખૂબ શિયાની

બાળપણથી ત્યાગી મોહમાયા

ને મુરલ માં ભાન ભુલવા લાગી

જાણે,ઈશ્વરને પોતાનો કરવા માંગે