માતૃત્વ

માની મમતાનો મનમેળ હોય અજબ;

જાણે મા બોલતા મોઢું ભરાતું ગજબ,

જનનીએ વહાલના દરિયો છે વરસ;

જાણે અખૂટ પ્રેમની મુજને છે તરસ,

માતાને સંતાન ઉછેરનો હોય હરખ;

જાણે આત્મીય સુખ દુઃખને તુ પરખ,

જનેતા લાડકવાયીની કરતી અરજ;

જાણે વહાલસોયાનું ભરતી કરજ,

માવડીના મનની કલ્પના થાય તરત;

જાણે સ્નેહભર્યા લોચન થાય પરત,

અંબાને મન આફતો આવે સખત;

જાણે પાર પાડવાનો આવે વખત,

જન્મદાત્રીના શ્રેષ્ઠ રૂપવાને જગત;

જાણે તુલના કરતા ન થાય રંગત.