ક્યાં સાંભળે છે

હવે માણસો, માણસોને ગળે છે !

જુઓને ભલા થૈ સદાયે છળે છે !

નથી ક્યાંય મહત્તા ઉરે લાગણીની,

છતાં આ જમાને ઢળીને ઢળે છે !

મળી જાય એકાદ છેડો હવે જો,

જરૂરત વગર કોણ તે સાંકળે છે ?

હતાં એ જુદાં કાલ, આજે જુદાં છે,

અને હર ઘડીએ, જુદાં નીકળે છે !

નથી 'વીજ' જોને ચહેરાં હવે એ,

ખુશામત કરો તોય ક્યાં સાંભળે છે ?