કુટુંબ

તમને સ્પર્શ કર્યાનો એ અહેસાસ જ હવે યાદ છે,

ગળે મળીને જી ભરીને રડી લેવાના એ દિવસો યાદ છે,

મારી આંખોમાં જોઈને, મારા પગલાંની આહટ સમજીને,

મારા શબ્દોની થરથરાહટ સમજીને,

મારા માનનાં ખૂણે ચાલી રહેલા એ દરેક મનોમંથનો,

તું કેવી રીતે સમજી જતી હતી !

'મા', 'પિતાજી' તમે આ બધું કેવી રીતે કરી લેતા ?

મુશ્કેલીમાં પણ હંમેશ હસતા ને આંસુ છુપાવતા,

'ભાઈ', તું હવે દૂર રહીને ઝગડવાનું પણ ભૂલી ગયો કે શું ?

'દાદાજી, તમે મને સલાહ આપવાનું કેમ બંધ કર્યું ?

તમારા જ અસ્તિત્વનું હું અંશ છું,

સમુદ્રનું અંતર છે આ સાહેબ,

હદયનું અંતર તો હજી પણ એટલુંજ નજીક છે,

પરદેશમાં વસતા એક દીકરાનો દિલનો વસવસો,

કાગળ-કલમથી ચીતર્યો છે.