આ શહેર!

આ શહે ર!

થોકબંધ સમયની હડફેટો વચ્ચે,

સતતના ઉજાગરા વચ્ચે જીવતું શહેર !

પૈડાઓ ઉપર લપસતું શહેર,

જીવ સટોસટ નો ખેલ ખેલી,

બિચારાની માણસાઈને કસતું શહેર !

કોયલને કોઈ સાંભળતું નથી,

માળા વિનાના પક્ષીઓને ટહુકવાનું થતું નથી !

ઉડવાનું ભૂલીને કબૂતર પણ -

લિફ્ટ ઉપર આવ જાવ કરે છે !

શહેરની ફાંદ વધવાનો રોગ

રોજે રોજ વકરે છે.

કોંક્રીટની ઊંચી ઊંચી દીવાલો વચ્ચે

અથડાઈ અથડાઈને નજરો બરછટ બની ગઈ છે !

ને ધૂમાડાના શ્વાસો શ્વાસ તો કોઠે પડી ગયા છે !

ટેલિફોનનું વાતોળિયું આ શહેર,

જાણે ઘોંઘાટના બોગડામાં

ઠાંસી ઠાંસીને પૂરાયેલું આ શહેર !

બે - ચાર કમોત કે હુલ્લડ પછી

હડતાલ રૂપે આ શહેર

બેસણું રાખે છે !

શહેરની ભીડમાંથી જતા

અલ્યા એ મોત પકડેલી મુઠ્ઠી

રસ્તામાં ક્યાંક ખૂલી ના જાય !