శుభమస్తు అని దీవించి వివాహ వేదిక

మార్పు మంచికే

పదకొండవరోజు జరగాల్సిన పిండ కార్యక్రమాలు అన్నీ అయిపోయాకా ...పొద్దుగూకితే బంధువులేవరూ ఆఇం

ఒంటరిగా నడుస్తున్న ఆమె భుజంపై పడింది ఓచేయి.తల తిప్పి చూసింది. కామంతో చూస్తున్న మదన్.

కావ్య తన అన్నయ్య సతీష్ కి విషయం ఎలా చెప్పాలో అర్థంకావడంలేదు. చెప్తే అన్నయ్య రియాక్షన్ ఎ

వంట మనిషిగానో....కుట్టుపనులు నేర్చుకుని బట్టలు కుట్టుకుంటూనో..మరేవిధంగానైనా

నాఒంట్లో నాకేమవుతుందో తెలీడం లేదు.నాలో ఏదో నిస్సత్తువ ఆవరిస్తుంది

‎ఇలా మిమ్మల్ని సంభోదిస్తూ మీకు ఉత్తరం రాసి చాలా రోజులైపోయింది కదూ...!

ఇప్పుడు కాకపోతే...నాకోసం మరోజన్మలో అయినా మళ్లీ పుడతావని.

మాఅబ్బాయికి 28 సంవత్సరాలు. మంచి కంపెనీలో సాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీరుగా ఉద్యోగం

"చెట్లు మాట్లాడితే ఎలా ఉంటుంది..."? ఆ వేసవిలో వేపచెట్టు కింద మడత మంచంపై పడుకుని

స్నేహితురాలి లేఖ చదివాకా... ఏదో ఆలోచనలో పడింది భూమిక.

నా అహం నన్ను నిలువునా . చేజేతులా నా జీవితాన్ని సర్వనాశనం చేసుకున్నాను.

తల్లీ తండ్రీ....అనే బంధం బిడ్డలకు జన్మనిస్తే వచ్చేది. ఆ సంతోషం అంతా ఇంతా కాదు

"అతని భయమదే.......ఈసారి కూడా ఆడపిల్లే పుడుతుందేమోనని. నెల తప్పిన వెంటనే భార్యకు

కొత్త ప్రారంభానికి పాత ముగింపు ఇచ్చుకోక తప్పదేమో...? మనసులో ఎన్నోసార్లు అనుకుంది భూమిక

"పర్యావరణ పరిరక్షణ అంటే ఏంటి నాన్నా..."? పదేళ్ల శ్రీజ తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలంతో అడిగింద

ఒంటరిగా మొదటిరాత్రి గడపడం...ఎంతగా నిరుత్సాహపరుస్తుందో కదా...!

వ్యసనం ఎంతటి మనిషినైనా... దిగజార్చేస్తుందేమో....? రైల్వే స్టేషన్లో లోకల్ ట్రైన్ కోసం

ఆకాష్ కి నేనే నాయకుడునైతే ...? అనే ఆలోచన వచ్చింది. తెలుగుతేజం పార్టీకి తాను చేసిన సేవ

ఆకాష్ ని తెలియనిదారిలోకి లాక్కొచ్చింది భూమిక

ఓటమి అంటే తెలియని భూమికకు మళ్లీ ఊరెళ్ళాల్సిన అవసరం వచ్చి.

బంధాలు మనసుని బంధిస్తున్నట్టు రాత్రంతా ఒకటే యాతన

మన పండగలు ఎన్నో వస్తాయి. కానీ... ఇంట్లో కుటుంబ వ్యక్తులకు చేసే శుభకార్యాలే మన అసలైన పండగ

భర్తలోని ఆమార్పుకి నివ్వెరపోక ఏమవుతుంది మరి...?

"ఒరేయ్....తెలియని ఊర్లో ఇంజనీరింగ్ కళాశాలకు వెళ్తున్నావ్. వెళ్ళేటప్పుడు వినాయకుడి

అప్పగింతలు సీను వచ్చేసరికి...కనీళ్లు ఆగడం లేదు. పెళ్లికూతురు తల్లిదండ్రులతో సహా.

బాల్యపు మధురజ్ఞాపకాలకు తీపెక్కువేమో...?ఎన్నో ఏళ్ళు గడిచిపోయినా..

ఆమె కోసం...నేనెంతగా తపించానో...! ఆమెపై నాలో నేనే ఇష్టాన్ని పెంచుకున్నాను

ఆ ఆఖరి ఇంట్లో ఆకాష్ ప్రశాంతంగా నిద్రపోతున్నాడు ...ఇన్నాళ్లకు తృప్తిగా...!

మిత్ర ద్రోహం చేస్తున్నానేమో...? ఆ తలంపుతో రాజేష్ మనసు కుదురుగా లేదు.

అరవైలో కూడా ఇరవయ్యేళ్ళ యువకుడిలా కనబడాలని ఆకాష్ తాపత్రయం.

ఒళ్ళంతా చమటలు పట్టేసాయి. ఒకవేళ నేను తనను చంపాలనుకున్న

నాలో నేను . నా అంతరంగంలో ఎన్నో ఆశలు. నేను మావాళ్ళెవరికీ అర్థం కాను.

అపరిచితులెంతో మంది ఎదురవుతూనే వుంటారు మనం చేసే ప్రయాణాల్లో.

కన్నీళ్లు ఆగడం లేదు ఆకాష్ కి....వార్తాపత్రికలో ఆ వార్త చదినప్పటినుంచీ...!

మౌనప్రేమతోనే...ఒకరి మనసుల్ని ఒకరు గెలుచుకుని

కాలం మిగిల్చిన గాయమే...పోయేది కాదు తన బ్రతుకంతా అనుభవించాల్సిందే పాపం భూమిక...!

మొదటి ప్రయాణం అంటే మాటలు కాదు. జీవితం లో మరుపురాని అనుభూతిగా మిగిలిపోవాలి

ఇద్దరూ అన్యోన్యంగా ఉండటం ....చూసేవారికి వింతగానే ఉంది.

ఎంతో సందడిగా భూమిక పెళ్ళి జరుగుతుంది

ఆడబ్బు తన అవసరానికి వాడుకున్నా...వారి కుటుంబానికి కూడా న్యాయం చేసినవాడినే అవుతానని మనసు

తల్లి దీవెనతో....పవన్ తన భార్యాపిల్లలతో యాంత్రికంగా కాపురం చేస్తున్నాడే గానీ...తన పెళ్ల

నాకెందుకు వీళ్ళమీద ఇంత ప్రేమ? ఇది ఎక్కువైతేనే మనసు నలుగులాటకు గురయ్యేది

స్కూల్ డ్రెస్ లో కనిపిస్తున్న ఆ కుర్రాడు ఎంతో నేర్పుగా పోయిన చెప్పులను కుడుతూ

చెంపల నిండా కన్నీరు కార్చిన చారికలు. శివయ్య కొడుకు ముఖం చూడంగానే... తల్లడిల్లిపోయాడు

అదిగో... వాడూ అలాగే అడుక్కోవలసి వస్తుంది. చదివు కోవాల్సిన వయసులో సరిగా చదవకపోయినా

బిక్కుబిక్కుమంటూ ఏవో ఆలోచనలు.ఒళ్ళంతా చెమటలు పట్టేస్తున్నాయి.

ఈ రాత్రి కాడ...అదీ ఈసమయంలో నేనిలా ఒక్కదాన్నీ అడుగుపెట్టడం మంచిది కాదేమో

పాలగ్లాసుతో పడగ్గదిలోకి అడుగుపెట్టింది ప్రసూన...!తడబడే అడుగులతో...భర్తను చేరి

నన్ను వదులు...వదులు...మీద పడి రక్కుతున్న దెయ్యాన్ని కాళ్ళతో తన్నుతున్నాను.