చిన్నారి

దైవాన్ని స్మరియించి ధ్యానమే చేసింది 
 ఒక ముసలి వయసేమొ అహమునే వదిలింది

చిన్నారి నవ్వింది ఒక ఫూల బాణంల..
. ఒక గువ్వ తిరుగుతూ అందుకే చేరింది..

వయ్యారి చూసింది సూదంటురాయిలా
 ఒక మనసు తను చేర ముందుకే సాగింది.

ఇహమునే మరపించు మార్గమే లేదంది...
 చీకటిని చూపించి. వెలుగునే కోరింది

  మానవత్వపు సిరిని పంచుతూ ఉండగా,
 లోకాన మనిషిగా పేరునే నిలిపింది