છોડી દે તુ

સજના સવરવાનુ દે છોડી તુ,
લજ્જા નો ધુંધટ પણ દે છોડી તુ.

લજામણીનુ આવરણ દે છોડી તુ,
આવ મૄઞયા વન દે છોડી તુ.

આવ આ રણમા તુ વિહરતી ચંચલ,
ઝાંઝવાના જળ છે મૄઞજળ ના.

મલશે જળ કલ્પનાના મૄઞજળ ને,
જે ખિલશે આ ઝાંઝવામા અચુક.

કયાંક આ તરસને પણ છે જરુર,
પુરસે આ તૄષા પરસ્પર અચુક.