ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ଭାଗ - ୨

Raj ମାଙ୍କୁ କହିଲେ କି Anty ତୁମେ ଯାଅ ମୁଁ ଆସୁଛି | ବାପାଙ୍କ କଥା Ranj nku ବହୁତ କଷ୍ଟ ଦେଇଥିଲା ତେଣୁ ସେ ସେଠାରୁ କାହାକୁ କିଛି ନକହି ଚାଲିଗଲେ |ବହୁତ ସମୟ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ପରେ Raj ନାସିବାରୁ ମୁଁ ଦେଖେ ତା ସେ ସେଠାରୁ ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି | ମତେ ଭାରି କଷ୍ଟ ଲାଗିଲା | ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଫୋନ କରିବାକୁ ବି ଚେଷ୍ଟା କଲି ହେଲେ ତାଙ୍କ Phone Switch Off ଆସୁଥାଏ | ରାତିସାରା ମୁଁ ତାଙ୍କୁ Call କଲି ହେଲେ ତାଙ୍କ Phone SwitchOff.

ତା ପରଦିନ ସକାଳୁ ଗୋଟେ ଫୁଲତୋଡ଼ା ନେଇ ମୁଁ ସବୁଦିନ ଭଳି Book Store ଗଲି ଆଉ Raj କୁ ଦେଖି ଦୁଃଖରେ ପଚାରିଲି କି ତୁମେ କାଲି କଣ ପାଇଁ ଚାଲି ଆସିଲ ସେଠୁ, ବହୁତ Call କଲି ହେଲେ ତୁମ Phone SwitchOff. Raj ଚୁପ ରହିଲେ କିଛି କହିଲେନି |

ସେଠୁ ମୁଁ ରାଜଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି କହିଲି କି କଣ ପାଇଁ ଏମିତି ଚୁପ ??? ମୁଁ କଣ କଲି ତୁମର ??? ଯେବେଠୁଁ ତୁମକୁ ଦେଖିଚି ସେବେଠୁ ତୁମଲାଗି ପାଗଳ ହୋଇଯାଇଛି | ପ୍ରଥମ ଦେଖାରୁ ହିଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଇ ବସିଛି Raj | I love You Raj | ତୁମେ ମୋ ସହ ସାରା ଜୀବନ ରହିବ ???

Raj :-ମୁଁ ତମକୁ ଭଲ ପାଏନି ସୋନାଲି ତୁମେ Please ଚାଲି Jao ଏଠୁ ଏହା କହି Raj ପଳେଇଲେ ସେଠୁ | ମୋ ଆଖି ଲୁହରେ ଛଳ ଛଳ ହେଇଗଲା | ମୁଁ ଜାଣିଥିଲି Raj ବି ମତେ ସେତିକି ଭଲ ପାନ୍ତି ଯେତିକି ମୁଁ ଭଲ ପାଏ ତାଙ୍କୁ କିନ୍ତୁ କେଜାଣି କଣ ପାଇଁ ସେ ମୋତେ ଏମିତି କହିଲେ ??? ସେଠୁ ମୁଁ କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଘରକୁ ପଳେଇ ଆସିଲି |

ରାତିରେ Rajnka Phone କୁ Call କଲି ତ ତାଙ୍କ Mobile Switchoff ଥିଲା | ପରଦିନ ସଖାଳୁ BookStore ଯାଇ ଦେଖେ ତ ରାଜ ନାହାନ୍ତି ସେଠି | ପଚାରିବାରୁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି Raj ସେଠୁ Job ଛାଡି ଦେଇଛନ୍ତି | ଏ କଥା ଶୁଣି ମୋ ମୁଣ୍ଡ କାମ କରୁ ନଥାଏ | କଣ କରିବି କିଛି ଭାବି ପାରୁ ନଥାଏ | ସେଠୁ ମୁଁ ସିଧା ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ଗଲି ଭାବିଲି କାଳେ ସେ ସେଠି ଥିବେ ଭାବି ହେଲେ ସେଠି ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ପାଇଲିନି | ସେଠୁ ଫେରିଲା ବେଳେ ମୁଁ ସେଇ ବୁଢ଼ୀ ଲୋକକୁ ଦେଖିଲି ଯାହାଙ୍କୁ ମୁଁ ସବୁଠାରୁ ଆଗେ ଦେଖିଥିଲି Raj nka ସହ 1st ଦେଖାରେ |

ସେ ବୃଦ୍ଧ ଜଣଙ୍କୁ ମୁଁ କିଛି ପଚାରିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ମତେ ତାଙ୍କ ନିଜ ଆଡୁ ଆଗେ କହିଲେ ତୁ ସୋନାଲି ନାଁ ??? ମୁଁ କହିଲି ହଁ , ତାପରେ ସେ କହିଲେ ତୁ ଠିକ ଦେଖିବାକୁ ସେମିତି ସୁନ୍ଦର ଯେମିତି raj କହୁଥିଲା | ତାପରେ ମୁଁ ପଚାରିଲି Raj କୋଉଠି ସେ କହିଲେ Raj ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ଛାଡି ଦେଇ ତାଙ୍କ ଗାଁକୁ ପଳେଇଚି,ଆଉ ମା ଗୋଟେ କଥା ଜାଣିଚୁଁ ସେ ଛୋଟବେଳୁ ଅନାଥ ଆଉ ସେ ତା ଦାଦାଙ୍କ ଘରେ ଛୋଟ ବେଳୁ ରହି ଆସିଛି | ତୋ ଜନ୍ମ ଦିନରେ ତୋ ବାପାଙ୍କ କଥା ତାକୁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ଦେଲା | ସେ ବି ତତେ ପସନ୍ଦ କରେ | ହେଲେ ସେ କହିଲା ସେ କଲେ ତୋ ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହିଁ ଆଉ ସେ ତତେ କେବେ ବି ଖୁସି ରେ ରଖି ପାରିବ ନାହିଁ | ସେଥିଲାଗି ସେ ସବୁକିଛି ଚଡି ଆଜି ଗାଁକୁ ପଳେଇଚି | ଏହା ଶୁଣି ମୋ ଆଖିରୁ ଧାର ଧାର ଲୁହ ବାହାରିପଡିଲା ଓ ମୁଁ ସେଠୁ ଘରକୁ ଫେରି ଆସିଲି |

ଏହା ଭିତରେ 7 ମାସ ବିତି ଯାଇ ଥାଏ |

ମୁଁ Raj , ମୁଁ ଆଜି 7 ମାସ ପରେ ପୁଣି ସହର ଯାଉଛି |

ଟ୍ରେନ୍ରୁ ଓଲ୍ହେଇ ମୁଁ ସିଧା ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ଯାଇ ଦେଖେ ତ କିଏ ଜଣେ ଝିଅ ସେମାନଙ୍କ ସହ ବେସ ହସ ଖୁସିରେ ଅଛି ଓ ସେମାନଙ୍କର ବହୁତ ଯତ୍ନ ବି ନେଉଛି |

ଯେବେ ସେ ଝିଅ ର ମୁହଁ ଦେଖିଲି , ସେ ଆଉ କେହି ନୁହଁ ସୋନାଲି ଥିଲା | ସେଠି କାହାକୁ ବି ଦେଖା ନକରି ତାପରଦିନ Bookstore ଯାଇ ଦେଖେ ତ ସୋନାଲି ସେଠି ବି କାମ କରୁଥାଏ ମୋ ଭଳି ଆଉ ସବୁ ଜିନିଷ ଖୁବ ଭଲସେ ସମ୍ଭାଳୁ ଥାଏ | ଏହା ଦେଖି ମତେ ଆଶ୍ଚର୍ଜ୍ୟ ଲାଗୀତା ସତ ଓ ମୁଁ ମାନେ ମାନେ ଭାବିଲି ସୋନାଲି ଏଏସବୁ କଣ ପାଇଁ କରୁଛି ଯେତେବେଳେ ସେ କୋଟ କୋଟି ଟଙ୍କାର ମାଲିକାଣି ???

କତା ପରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି ଯେ ସୋନାଲି ତା ଘର ଚଡି ଦେଇଛି ଓ ମୁଁ ଯେବେଠୁଁ ଗାଁ କୁ ଯାଇଛି ସୋନାଲି ବୃଧାଶ୍ରମ ଠୁ ଆରମ୍ଭକରି Book Store ରେ କାମ କରି ସମସ୍ତଙ୍କର ବହୁତ ଚରେ ମଧ୍ୟ ନଉଛି |

ତାପରେ ସୋନାଲି ଆଉ ମୋର ଦେଖା ହେଲା | ସୋନାଲି କି ମୁଁ ଆଉ ସୋନାଲି ମତେ ଦେଖି ଦୁହିଁ ଦୁହିଁଙ୍କ ଆଖିରୁ ଧାର ଧାର ଲୁହ ବହିପଡିଲା |

ତାପରେ ସୋନାଲି ମତେ ଗୋଟେ କଥା ପଚାରିଲା କି ବାବୁ ଏବେ ଆପଣ ମତେ ଖୁସିରେ ରଖି ପାରିବେ ନା ନାହିଁ ??? ମୁଁ ହସିକି କହିଲି ହଁ | ୟାକୁ କହନ୍ତି ପ୍ରକୃତ ଭଲ ପାଇବା |