ଅଦ୍ଭୁତ ସର୍ତ୍ତ

ହାଇସ୍କୁଲ ସରିଲା ପରେ କଲେଜ୍ ରେ ପାଠ ପଢିବାକୁ ବହୁତ ଇଚ୍ଛା ଥିଲେ ବି ସମ୍ବଳ ଅଭାବରୁ ସେ କାମନାକୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପାଇଁ ସେମାନେ ବାତିଲ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ l ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିସ୍ଥିତିରେ “ଭିକି” ଆଉ “ମିକି” ଙ୍କର ଯେ କୌଣସି ଭାବେ ହେଉ ଚାକିରି କରି କିଛି ଟଙ୍କା ସଞ୍ଚୟ କରିବା ନିହାତି ଦରକାର l ଦୁଇ ବର୍ଷ ହେବ ପରସ୍ପରକୁ ଜାଣିଛନ୍ତି l ସମ୍ପର୍କ ବେଶ୍ ମଧୁର ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ l ବିବାହର ସ୍ଵପ୍ନ ଯଦିଓ ଅଛି ତେବେ ଆସନ୍ତା ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ଭିତରେ ନୁହେଁ, ସେମାନେ ଭଲ କରି ଜାଣିଛନ୍ତି l

କାରଣ ସେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁ ଚାକିରି କରିବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି ସେଥିରେ ବିଶେଷ ସେପରି ଟଙ୍କା ବଳିବାର ସମ୍ଭାବନା ନାହିଁ ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଖର୍ଚ୍ଚ ପରେ l ତଥାପି ଆଶାରେ ହିଁ ଜୀବନ l ଦୁଇ ଜାଣଙ୍କର କଲେଜରେ ପାଠ ପଢି କିଛି ଗୋଟେ ବଡ ଡିଗ୍ରୀ ନବାର ଇଚ୍ଛା ଆଉ ସ୍ଵପ୍ନ ବି ଅଛି l କିନ୍ତୁ ଆମେରିକାରେ କଲେଜ ଖର୍ଚ୍ଚ ବହୁତ ବେଶୀ l ନିମ୍ନ ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ଶ୍ରେଣୀର ବାପ ମାଙ୍କ ପକ୍ଷେ କଲେଜ ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଟଙ୍କା ଯୋଗେଇବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ l ତେଣୁ ଅଧିକାଂଶ ପିଲା ମାନେ ହାଇସ୍କୁଲ ସମୟରୁ ଷୋହଳ ବର୍ଷ ହୋଇଗଲା ମାତ୍ରେ ଖରା ଛୁଟି ଓ ଶନିବାର ରବିବାରରେ ବିଭିନ୍ନ ଷ୍ଟୋର ମାନଙ୍କରେ କାମ କରି ଟଙ୍କା ସଞ୍ଚୟ କରିବାରେ ଲାଗି ଯାଆନ୍ତି l

କିନ୍ତୁ “ଭିକ୍ଟର” ଆଉ “ମିକାଲା”ଙ୍କ ବାପ ମା ଏ ଦେଶକୁ ଇମିଗ୍ରାନ୍ଟ ହୋଇ ଆସିଛନ୍ତି ଏବଂ ଛୋଟ ଛୋଟ କାମ କରି ପେଟ ପୋଷ ନ୍ତି ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କ ପକ୍ଷେ କୌଣସି ମତେ ହିଁ ଆର୍ଥିକ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ l ତା ବ୍ୟତୀତ ଏ ଦେଶରେ ପିଲାମାନେ ଅଠର ବର୍ଷରୁ ସ୍ଵାବଲମ୍ବୀ ହୋଇଯାନ୍ତି l ବାପା ମା ଙ୍କର ସେମାନେ ଆଉ ଦାୟୁତ୍ଵ ନୁହନ୍ତି l ବାପ ମା ବିଶେଷ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରନ୍ତିନି ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନ ବା ଚଳଣି ଉପରେ l

ସେମାନେ ଦୁଇଜଣ ଏକ ବଡ଼ ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟରେ ନିଜ ପାଇଁ କାମ ଯୋଗାଡ଼ କରିନେଲେ l ଭିକି ରିଶେପସନ ଡେସ୍କରେ କାମ କଲା l ମିକି ଡାଇନିଂଗ ହଲରେ କଷ୍ଟମର ମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା କାମ ବାଛି ନେଲା l ବେଳେ ବେଳେ ତାକୁ ସେଠି ବଳକା ଖାଦ୍ୟକୁ ଅଧା ଦାମ୍ ରେ ମିଳି ଯାଏ ଓ କଷ୍ଟମର ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଟିପ୍ସ ବି ମିଳେ l ସେଥିରୁ ଦୁଇଜଣ ଅଧା ଅଧା ଖାଇ କାମ ଚଳେଇ ନିଅନ୍ତି l ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତି ଗତ ଦୈନିକ ଖର୍ଚ୍ଚ ପରେ ବଡ ରକମର ଟଙ୍କା ସଞ୍ଚୟ ସେମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ଏବେବି ସମ୍ଭବପର ହୋଇ ନାହିଁ l ଘର ଭଡା, ଇଲେକଟ୍ରି ବିଲ୍ ଫୋନ ବିଲ୍, ପାଣି ବିଲ୍, ଓ ଦୈନିକ ଖର୍ଚ୍ଚ ପରେ ସେମାନଙ୍କର ଯାହା ବଳେ ଗୋଟି ଗୋଟି ନୂଆ ପଇସା ବି ଗଣି ଗଣି ସଞ୍ଚୟ କରି ରଖୁଥିଲେ l

ବିବାହ କରିନଥିଲେ ବି ଗୋଟିଏ ବେଡ଼ରୁମ୍ ଥିବା ଅପାର୍ଟମେଣ୍ଟକୁ ଭଡାରେ ନେଇଥିଲେ l ଗୋଟିଏ ବାଥରୁମ, ଗୋଟିଏ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ସେମାନେ ଭାଗ କରି ଚଳୁଥିଲେ l ସେମାନେ ତ ପୁରା ଦିନ ହୋଟେଲ କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହୁଥିଲେ l ବେଳେ ବେଳେ ଓଭର ଟାଇମ ବି କରୁଥିଲେ l ରାତିରେ କେବଳ ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବା ଦରକାର ବୋଲି ଘର ଖଣ୍ଡେ ଦରକାର ଥିଲା ସେମାନଙ୍କର l

ଆମେରିକାରେ ଗାଡିଟିଏ ନହେଲେ ନଚଳେ l ଏକ ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଜିନିଷ l ସବୁ ସହରର ଜାଗା ଗୁଡିକ ସବୁ ଏତେ ବିସ୍ତାରିତ ଯେ ସବୁଆଡେ ଚାଲି ଚାଲି ଯିବା ସବୁବେଳେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ l ସେମାନେ କାମ କରୁଥିବା ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟ ପାଖରେ ଘର ଭଡା ନେଇ ରହିଥିଲେ ବି ପ୍ରାକୃତିକ ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ବି ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ l କେବେ ବର୍ଷା ତ କେବେ ତୁଫାନ୍ ତ କେବେ ସ୍ନୋ ତ କେବେ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଖରା l ସବୁକୁ ସବୁବେଳେ ବରଦାସ୍ତ କରିନେବା ସହଜ ନଥିଲା l ତେଣୁ ପାଠ ପଢିବା ଖର୍ଚ୍ଚ ସହିତ ଗାଡି ଟିଏ ପାଇଁ ବି ସେମାନେ ଟଙ୍କା ସଞ୍ଚୟ କରୁଥିଲେ l

ଏହା ଭିତରେ କେତେବେଳେ ଯେ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ବିତି ଯାଇଛି କେହି ତାର ହିସାବ ରଖି ନାହାନ୍ତି l ରଖିବାକୁ ବେଳ ବା କାହିଁ l ସପ୍ତାହରେ ସାତ ଦିନ ଭିତରୁ ଛଅ ଦିନ ସେମାନେ କାମ କରନ୍ତି l ପ୍ରତି ମଙ୍ଗଳବାର ଦିନ ସେମାନଙ୍କୁ ଛୁଟି ମିଳେ l ସେଇ ଦିନଟିରେ ଘର ସଫା, ଲୁଗା ସଫା, ସପ୍ତାହକ ପାଇଁ ରୋଷେଇବାସ, ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଜିନିଷ ପତ୍ର କିଣିବା ପ୍ରଭୃତିରେ ଦିନ ଟି ସରିଯାଏ l ଏକାଠି ବସି ଆନନ୍ଦରେ ସମୟ କଟେଇବା ବା ଗପସପ ହେବାକୁ ଫୁରୁସତ ନଥାଏ l

ତା ବ୍ୟତୀତ ସେମାନେ ଅନ ଲାଇନ୍ ରେ ପାଠ ବି ପଢୁଛନ୍ତି l ସବୁ ରାତିରେ କ୍ଳାନ୍ତ ହୋଇ ଘରକୁ ଫେରିଲା ପରେ ବି ବିଶ୍ରାମ ନା ହିଁ କଲେଜ ପାଠ ପଢିବା ସହିତ ହୋମ ୱାର୍କ ବି ସାରିବାକୁ ହୁଏ l ପ୍ରତି ଟି ମୁହୂର୍ତ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମୁଲ୍ୟବାନ l ନିଜକୁ ଶାନ୍ତ୍ଵନା ଦେଇ ଦିଅନ୍ତି କିଛି ବର୍ଷ ଟିକେ କଷ୍ଟ କରିଦେଲେ ସାରା ଜୀବନ ଖୁସି ହିଁ ଖୁସିରେ ଜୀବନ ବିତିଯିବ l ସ୍ଵପ୍ନ ଆଉ ଆଶାକୁ ନେଇ ହିଁ ମଣିଷ ବଞ୍ଚି ରହେ l କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ସ୍ଵପ୍ନ ବହୁ ବିସ୍ତୃତ l ଏତେ କଠିଣ ପରିସ୍ଥିତି ଭିତରେ ବି ସେମାନେ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖା ଛାଡ଼ନ୍ତିନି l

ଅକ୍ଳାନ୍ତ ପରିଶ୍ରମର ଫଳ ସ୍ଵରୂପ ସେମାନେ ବେଶ୍ କିଛି ଟଙ୍କା ଏହା ଭିତରେ ସଞ୍ଚୟ କରି ସାରିଲେଣି l ଗୋଟିଏ ସେକେଣ୍ଡ ହ୍ୟାଣ୍ଡ ଗାଡି କିଣିବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୋଇଗଲେଣି l ଗାଡିଟିଏ ବାଛି ବାଛି ବି କିଣିଲେ l ଗାଡି ସିନା ପୁରୁଣା କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ତ ନୂଆ l ଏହା ଭି ତରେ ଡ୍ରାଇଭିଂ ଶିଖି ଦୁଇଜାଣ ଡ୍ରାଇଭିଂ ଲାଇସେନ୍ସ ମଧ୍ୟ ପାଇ ଯାଇଛନ୍ତି l ମନ ଆଜି ବହୁତ ଖୁସି l ଦୀର୍ଘ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ହୋଇଗଲାଣି ସେମାନେ କେବେ ବି ଛୁଟି ନେଇ ନଥିଲେ l ଯଦିବା କେବେ କେମିତି ନେଇଛନ୍ତି ଦିନେ ବା ଦିଦିନ ଅତିସହ ଦେହ ଖରାପ ହେଲେ l ତାକୁ ତ ଆଉ ଛୁଟି କୁହ ଯାଏନା l

ଆଗକୁ ଆସୁଛି ମେମୋରିଆଲ୍ ଡେ l ତିନିଦିନ ଛୁଟି l ସେତିକି ବେଳେ କିଛି ସମୁଦ୍ର କୂଳିଆ ଜାଗାକୁ ଯିବେ ବୋଲି ଭେକେସ ନରେ ମନସ୍ଥ କରି ଛୁଟି ପାଇଁ ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟର ମାଲିକକୁ ଜଣେଇଦେଲେ l ସେମାନଙ୍କ ଖୁସି ଆଜି ଅବର୍ଣନୀୟ l ସେମାନେ ସବୁଦିନ ହୋଟେଲରେ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ସେବା ଯୋଗୋଉଥିଲେ l ଆଜି କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ସେବା ନେବେ l

ସେମାନେ ହୋଟେଲରେ ରହିବେ, ଖାଇବେ, ମଜ୍ଜାରେ ବୁଲାବୁଲି ବି କରିବେ l ସବୁଠୁ ବଡ଼ କଥା ହେଲା ସେମାନେ ବିବାହ ପାଇଁ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରପୋଜ କରିବେ l ଟଙ୍କା ବି କିଛି ପରିମାଣରେ ସଞ୍ଚୟ କରି ସାରିଲେଣି l ଏବେ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ବୋଲି ସେମାନଙ୍କର ଧାରଣା l ସଂସାର ବିଷୟରେ କିଛିଟା ଅଭିଜ୍ଞତା ବି ହୋଇ ସାରିଲେଣି l କାର୍ଯ୍ୟ ସ୍ଥଳୀରେ ବିଭିନ୍ନ ଲୋକ ମାନଙ୍କ ସହିତ ମିଶି l

ସୁଖ ଓ ଖୁସିରେ କିଛି ଟା ପରିବର୍ତ୍ତନ ତ ନିଶ୍ଚୟ ଆସିବ l କିନ୍ତୁ ଜୀବନର ବଞ୍ଚିବା ଶୈଳିରେ ସେପରି ବିଶେଷ କିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏତ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆସି ନପାରେ l ପୂର୍ବ ପରି ଦିନ ରାତି ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡିବ କଲେଜ ସରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ l ଆଉ ଦୁଇ ବର୍ଷ ରହିଲା କଲେଜ ସରିବାକୁ l ଏବେ କେବଳ ଏନଗେଜ୍ କରିଦେବେ l ବିବାହ ପାଇଁ ବର୍ଷେ ବା ଦି ବର୍ଷ ଅପେକ୍ଷା କରିବେ l

ସେଦିନ ଭେକେସନରୁ ଘରକୁ ଫେରିବା ବାଟରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ପୂର୍ବରୁ ଘରେ ପହଞ୍ଚିବାର ଯୋଜନା ଥିଲେ ବି ଟିକେ ଡେରି ହୋଇଗଲା l ଘର ଠାରୁ ସେମାନେ ଆଉ ତିନି ଘଣ୍ଟା ଦୂରରେ ଥିଲେ l ରାସ୍ତା ସାରା ଗାଡ଼ି ଭିତରେ ସେମାନେ ଗୀତ ଶୁଣୁଥିଲେ ଗାଉଥିଲେ l ମନ ଟା ପୁରା ରାଜା ରାଣୀଙ୍କ ମିଞ୍ଜାସରେ ଥିଲା l ସବୁଦିନ ତାଙ୍କୁ ଏମିତି ମଜ୍ଜା କରିବାକୁ ମିଳି ଯାଆନ୍ତା କି !

ମିକିର ବାରଣ ସତ୍ଵେଓ ଭିକି ବାରମ୍ବାର ମିକିର ହାତ ଧରୁଥାଏ l ମିକି ଦୁଇ ହାତରେ ଷ୍ଟିଅରିଂ ହୁଇଲ ଧରିବାକୁ ବାରମ୍ବାର କହିବା ସତ୍ଵେ ଭିକି ତା କଥାରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଉ ନଥିଲା l ତା ମନ ଆକାଶରେ ଆଜି ଉଡୁଥିଲା l ଉଡିବା ପରି ସବୁ ପ୍ରକାର ଅନୁକୂଳ ପରିବେଶ ବି ସେମିତି ଥିଲା l ଗାଡି ତାଙ୍କର ପୁରୁଣା l ମଝିରେ ମଝିରେ ମଝି ରାସ୍ତାରେ ବେଳେ ବେଳେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଅଟକି ଯାଏ l ତେଣୁ କିଛି ଅଘଟଣ ଘଟିବ ପୂର୍ବରୁ ସେମାନେ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲେ ଭଲ l ସେଥି ପାଇଁ ମିକାଲାର ମନ ଟିକେ ବ୍ୟସ୍ତତା ଭିତରେ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଭିକ୍ଟରର ମନ ଆଜି ଅନ୍ୟ ଦୁନିଆଁର ଅନ୍ୟ ଇଲାକାରେ l

ହଠାତ ସାମନାରେ ଯାଉଥିବା ଗୋଟାଏ ଗାଡ଼ି ଏକ ଲାଇଟ୍ ଖୁଣ୍ଟରେ ବାଡ଼େଇ ହୋଇ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଏକ ଶବ୍ଦ କରି ରହିଗଲା l ଅନ୍ୟମନସ୍କ ହୋଇ ଗାଡି ଚଳୋଉଥିବା ଭିକି ତଥାପି ହଠାତ୍ ନିଜ ଗାଡିର ବ୍ରେକ ଦେଇଦେଲା l ତଥାପି ଗାଡି ଟି କିଛି ବାଟ ଖସି ଯାଇ ସାମନା ଗାଡିର ପଛପଟକୁ ସାମାନ୍ୟ ସ୍ପର୍ଶ କରି ରହିଗଲା l କିନ୍ତୁ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟକୁ ତା ଗାଡି ଟି ଆଗକୁ ଯିବାକୁ ଆଉ ବାଟ ନାହିଁ l ସାମନା ଗାଡିର ରାସ୍ତା ଅବରୋଧ ଯୋଗୁ l ଏ ଝମେଲାରେ ପଡିବାକୁ ଇଛା ନଥିଲେ ବି ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ସେମାନେ ଗାଡ଼ିରୁ ଓଲ୍ହେଇ ଦେଖିଲେ ଗାଡି ଭିତରେ ଉଣେଇଶ ବା କୋଡିଏ ବର୍ଷର ଝିଅ ଟେ ଷ୍ଟିଅରିଂ ହୁଇଲରେ ମୁଣ୍ଡ ବାଡେଇ ହୋଇ ରକ୍ତ ବାହାରୁଛି ଓ ସେ ବେହୋସ ଅବସ୍ଥାରେ l

କଣ କରିବେ କିଛି ମୁଣ୍ଡରେ ପଶୁ ନଥାଏ l ନିଜ ଗାଡି ଭତରକୁ ଦୁହେଁ ଫେରି ଆସି ଗାଡିକୁ ପଛୁଆ ଚଳେଇ ଅନ୍ୟ ଏକ ରାସ୍ତା ଖୋଜି ଏଠାରୁ ବାହାରି ଯିବାକୁ ଇଛା କରି ଗାଡ଼ିକୁ ଷ୍ଟାର୍ଟ କଲେ ସତ କିନ୍ତୁ ଗାଡି ଟି ଆଉ ଷ୍ଟାର୍ଟ ହେଲା ନାହିଁ l ଏବେ ଆଉ କଣ l ଏହାର ଫଳାଫଳକୁ ଅନୁମାନ କରି ଭୀଷଣ ଭାବେ ଡରି ଗଲେ ସେମାନେ l ଜାଗାଟା ନିଛାଟିଆ ଥିଲା l କେହି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ନାହାନ୍ତି ସତ ଏଠାରୁ ବାହାରି ଯିବାକୁ ଅନ୍ୟ କିଛି ରାସ୍ତା ନାହିଁ l ନିଜ ଘର ଠାରୁ ସେମାନେ ଯଥେଷ୍ଟ ଦୂରରେ ଏବଂ ଅନ୍ଧାର ଆଗତ ପ୍ରାୟ l ଗୋଡରୁ ମୁଣ୍ଡ ଯାଏ ଥରୁଥିଲେ ବି ଏବେ ପୋଲିସକୁ ନଡାକିବା ବ୍ୟତୀତ ଆଉ କିଛି ଉପାୟ ନାହିଁ l ସେମାନଙ୍କର ବି ସାହାଯ୍ୟ ଦରକାର l ଘରଠୁ ସେମାନେ ପ୍ରାୟ ଦେଢ ସହ ମାଇଲ ଦୂରରେ ଅଛନ୍ତି l ଚାଲି ଚାଲି ଯାଇପାରିବା କୌଣସି ମତେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ l ତାଙ୍କ ଗାଡ଼ି ଟି ଯେପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଅଛି ଯେ କେହି କହିବ ସେ ହିଁ ଏ ଆକ୍ସିଡେଣ୍ଟ ପାଇଁ ଦାୟୀ l ସେ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣେ ତାର ଏଥିରେ କିଛି ହାତ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ତା କଥାକୁ ବିଶ୍ଵାସ କରିବ ବା କିଏ l

ପୋଲିସକୁ ଜଣେଇବା ତାଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ l ଏକ ଦାୟୁତ୍ଵ ସମ୍ପର୍ଣ ଏ ଦେଶର ନାଗରିକ ଭାବରେ l ପୋଲିସ, ଅମ୍ବୁଲାନ୍ସ ସବୁ ଅବିଳମ୍ବେ ଆସି ଝିଅକୁ ଡାକ୍ତରଖାନା ନେଇଗଲେ l ପୋଲିସ୍ ଆସି ତାଙ୍କୁ ପଚରା ଉଚୁରା କରିବାରୁ ସେମାନେ ସବୁ ସତ କହିଥିଲେ l କହିଥିଲେ ଏଇଟା ପୁରୁଣା ଗାଡି ମଝିରେ ମଝିରେ ଏମିତି ଅଟକି ଯାଏ l ଏଠି ବି ଯେତେବେଳେ ଅଟକି ଗଲା ଆମେ ହଠାତ ଦେଖିଲୁ ସାମନା ଗାଡିଟି ରାସ୍ତା ତଳକୁ କିଛି ବାଟ ଗଡି ଯାଇ ଏଇ ଖୁଣ୍ଟରେ ବହୁ ଜୋରରେ ବାଡେଇ ହୋଇ ଯାଇଛି l

ପୋଲିସ୍ ତାର ତଦନ୍ତ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା l ସେମାନଙ୍କ କଥାକୁ ବିଶ୍ଵାସ କରୁଥିବାରୁ ଭିକି ଆଉ ମିକି ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଗଲେ l କାରଣ ତାଙ୍କ ଗାଡିର ସାମନା ପଟରେ ବା ବାହାର ପଟରେ କିଛି କ୍ଷତି ହୋଇ ନଥିଲା ପୁରୁଣା ଗାଡି ଭିତରୁ କିଛି ମେସିନ ହୁଏତ ଖରାପ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା l ହଠାତ୍ ଗାଡ଼ିକୁ ଯୋରରେ ବ୍ରେକ୍ ଦେଇ ଦେଇଥିବାରୁ l କିନ୍ତୁ ଯେପରି ଭାବରେ ସାମନା ଗାଡିର ଏକଦମ ପଛକୁ ଲାଗି ରହିଥିଲା ସେଥିରେ କେହି ଯେ ସେମାନଙ୍କ କଥାକୁ ବିଶ୍ଵାସ କରିବ ସେମାନେ ସ୍ଵପ୍ନରେ ଭାବି ନଥିଲେ lପରେ ଗାଡିକୁ ଟୋ କରି ନବାକୁ ପଡିଥିଲା l ସେଦିନ ହୁଏତ ରାଶି ନକ୍ଷେତ୍ରଙ୍କ ଚଳନ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଠିକ ଠାକ ଥିଲା ରକ୍ଷା ପାଇ ଯାଇଥିବାରୁ ମନ ଖୁସି ହୋଇଗଲା l ତାପର ଦିନ ଠୁ ରୀତିମତ କାମରେ ଲାଗିଗଲେ l ଟଙ୍କା ଏବେ ଆହୁରି ଦରକାର l ଗାଡ଼ି ରିପେୟାର ପାଇଁ l

କିନ୍ତୁ ମାସକ ପରେ ଦିନେ ତାଙ୍କ କବାଟ କେହି ବାଡ଼େଇବାର ଶୁଭିଲା l ପୋଲିସ ଡ଼ର ମନରୁ ଏଯାଏ ଯାଇନି l ଭୁଲ ତାଙ୍କର ନଥିଲେ ବି ପରିବେଶ ଟା ତାଙ୍କୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ଥିଲା l କାଳେ ଆଉ କିଛି ଅଘଟଣ ପୋଲିସ ବା ସେ ଡ୍ରାଇଭର ଘଟେଇପାରେ l ମିଛ କଥା କହି ତାଙ୍କୁ ଫସେଇ ବି ପାରେ l ଟିକେ କଣ ହେଲେ କାଳେ ପୋଲିସ ଆସିଗଲା କି ଏ ଭୟ ତ ସର୍ବଦା ମନ ଭିତରେ ଥିଲା l କବାଟର ଲେନ୍ସରେ ଦେଖିଲେ ପୋଲିସ ନୂହନ୍ତି ଅନ୍ୟ କେହି l ଦୁଇଜଣ ସ୍ଵାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ହୁଏତ l ଆସିବାର କାରଣ ପଚାରିବା ପୂର୍ବରୁ ସେମାନେ ଘରକୁ ପଶି ଆସି କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ l ସେମାନଙ୍କୁ କୌଣସି କଥା କହିବାର ଅବସର ନଦେଇ କଥା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ l ମାସକ ତଳେ ଯୋଉ କାର ଦୁର୍ଘଟଣାର ଆମ ଝିଅ ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲା ତାହା ତୁମେ କରିଚ ତା ଅବହେଳା ଯୋଗୁ ନୁହେଁ l ତା ଗାଡି ପଛ କାଚ ପାଖରେ ତାର ସିସି କ୍ୟାମେରା ଲଗେଇଥିଲା l ସେଥିରେ ତୁମ ଫଟୋ ସହିତ ଗାଡିର ଲାଇସେନସ୍ ପ୍ଳେଟ ନମ୍ବର ଅଛି l ଏବେ ମୋ ଝିଅର ଗୋଟିଏ ଗୋଡ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଛି ଯାହା କେବେ ଫିକ୍ସ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ l

ପୋଲିସକୁ ଫଟୋ ଦେଖେଇ ତୁମକୁ ଆରେଷ୍ଟ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମକୁ ଦେଖା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା l କୋଉ ପ୍ରକାର ଲୋକ ତୁମେ ତୁମକୁ କୋଉ ପ୍ରକାର ଶାସ୍ତି ଉପଯୁକ୍ତ ହେବ l ଏବେ ତୁମକୁ ଦେଖିଲା ପରେ ମନେ ହେଉଛି ତୁମେ ଖରାପ ଲୋକ ନୁହେଁ ବା ମଦ ପିଇ ସେଦିନ ଗାଡି ଚଳୋଉ ନଥିବ l ଏବେ ଆମର ସର୍ତ୍ତ ହେଉଛି ତୁମେ ଆମ ଝିଅକୁ ବିବାହ କରି ସାରା ଜୀବନ ତାର ଯତ୍ନ ନେବ ନଚେତ ଆମକୁ ଏକ ମିଲିଅନ୍ ଡଲାର୍ ଦେବ ତାର ସାରା ଜୀବନ ଭରଣ ପୋଷଣ ପାଇଁ, ନଚେତ ଏ ଫଟ ସବୁ ପୋଲିସ ପାଖକୁ ଯିବ l

ଆକାଶରୁ ଖସି ପଡିଲେ ସେମାନେ l ଏଥିରୁ କୌଣସି ଏକ ସର୍ତ୍ତରେ ସେମାନେ ରାଜି ହୋଇ ପାରିବେ ନାହିଁ l ଏ ଏକ ଅବଞ୍ଛନୀୟ ପରିସ୍ଥିତି l ସେମାନେ ସପ୍ତାହେ ସମୟ ମାଗିଲେ ଭାବି କି କହିବେ ବୋଲି କହିଲେ l ଅଦରକାରୀ ଆଗନ୍ତୁକ ମାନେ ଚାଲିଗଲେ ସତ କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ସେମାନେ ଆଖି ରଖିବେ ବୋଲି କହିଗଲେ l ଏ ବିଷୟରେ ବହୁ ଆଲୋଚନା କରି ମିକି ଓ ଭିକି କୌଣସି ମୀମାଂସାରେ ପହଞ୍ଚି ପାରିଲେନି l ରାତି ସାରା ନଶୋଇ ଭାବିବାକୁ ଲାଗିଲେ l କିଛି ଥଳକୂଳ ପାଇଲେନି ଏ ସମସ୍ୟାର l

ହଠାତ ମିକିର ମନେ ପଡିଗଲା ଗଲା ବର୍ଷ ଜଣେ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତି ସେମାନେ କାମ କରୁଥିବା ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟକୁ ଆସିଥିଲେ l ଖାଇ ସା ରିଲା ପରେ ସେ ବାହାରକୁ ଗଲା ବେଳେ ହଠାତ ବେହୋସ ହୋଇ ତଳେ ପଡି ଯାଇ ଥିଲେ l ମିକି ଆଉ ଭିକିଙ୍କର ତାଙ୍କ ଉପରେ ନଜର ପଡିଥିଲା ପାଣି ଚିଞ୍ଚା ଛିଞ୍ଚି କରି ହୋସକୁ ଆଣିଲେ ତାପରେ ତାଙ୍କୁ ହସ୍ପିଟାଲ ନେଇ ଯାଇଥିଲେ l ତାଙ୍କର ହାର୍ଟରେ କିଛି ସମସ୍ୟା ଯୋଗୁ ସେ ମଝିରେ ମଝିରେ ଏପରି ବେହୋସ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି l ସେ ହସ୍ପିଟାଲରେ ତିନି ଦିନ ରହିଲେ ମିକି ଓ ଭିକିଙ୍କୁ ବହୁତ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ଓ ତାଙ୍କ ଫୋନ ନମ୍ବର, ଓ ଠିକଣା ଲେଖା ଥିବା କାର୍ଡ ଦେଇଥିଲେ l ଏବଂ କହିଥିଲେ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଯଦି କୌଣସି ପ୍ରକାର ସାହାଯ୍ୟ ଦରକାର ପଡେ ତାଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଅନୁରୋଧ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ l

ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳ ଜୀବନ ଭିତରେ ସେ କେବେ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କୁ ଦେଖା କରିବାକୁ ଯାଇ ନଥିଲେ l କିନ୍ତୁ ମଝିରେ ମଝିରେ ସେ ଫୋନ କରି ଏମାନଙ୍କ ହାଲଚାଲ ପଚାରନ୍ତି l କାଲି କାମରୁ ଛୁଟି ନେଇ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ସବୁ କହିବେ ବୋଲି ମନସ୍ଥ କଲେ ହୁଏତ ସେ କିଛି ରାସ୍ତା ଦେଖେଇ ପାରନ୍ତି ଏପରି ଜଟିଳ ପରିସ୍ଥିତିରେ l ସେମାନଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ କିଛି କାମ କରୁନି ବର୍ତ୍ତମାନ ଏ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ଖୋଜି ପାଇବାରେ l

ତା ପର ଦିନ କାମ ପରେ ସେମାନେ ଯାଇ ମିଷ୍ଟର ଜନଙ୍କୁ ସବୁକଥା କହିଥିଲେ l ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ସବୁ ଶୁଣି ସାରିଲା ପରେ ପିଲା ମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବଡ ଦୟା ଲାଗିଲା l କେହି ଜଣେ ସେମାନଙ୍କ ଅସହାୟତାର ଓ ପରିସ୍ଥିତିର ଫାଇଦା ଉଠେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି lପିଲାମାନେ ଦିନେ ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ବଡ ବିପଦ ସମୟରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ସେ ଭୁଲି ନାହାନ୍ତି l ସେ ରାତିକ ସମୟ ମାଗିଲେ ଭାବିବାକୁ l ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ କଣ କର ଯାଇପାରେ l ପିଲାମାନେ କୌଣସି ପ୍ରକାର ଆର୍ଥିକ ବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ନହୋଇ ଏ ବିପଦରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇ ପାରିବେ l କେଶ୍ ରେ ସେ ଲୋକ ମାନଙ୍କୁ ପକେଇଲେ ବି ପିଲାମାନେ ବେଶୀ ଅସୁବିଧାରେ ପଡ଼ିବେ l ଯୋଉ ରାସ୍ତାରେ ଗଲେ ବି ବର୍ତ୍ତମାନ ପିଲାମାନଙ୍କର କ୍ଷତି ବ୍ୟତୀତ ଲାଭ ହେବ ନାହିଁ l

ସେ ଦମ୍ପତ୍ତି ଏମାନଙ୍କୁ ମାତ୍ର ସପ୍ତାହେ ସମୟ ଦେଇଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ସର୍ତ୍ତ ଅନୁସାରେ ସବୁ କାମ କରିବାକୁ l ଯାହା ବି ହେଉ ବର୍ତ୍ତମାନ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ହେଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କର ବାପ ମା, ଶୁଭାକଂ|କ୍ଷି ଏକମାତ୍ର ସାହା ଭରସା ଏ ପରିସ୍ଥିତିରେ l ସେମାନେ ଆଶା ଛାଡ଼ିଲେନି l ତାପର ଦିନ କାମ ପରେ ବସରେ ବସି ମିଷ୍ଟର ଜନଙ୍କ ପାଖରେ ପହଁଚିଲେ l ଗାଡି ତାଙ୍କର ଏବେବି ଗରାଜରେ l ଗାଡିରେ ଆଉ ଅଯଥା ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ରିପେୟାର କରିବେ ନା ଗରାଜ ବାଲାକୁ ବିକିଦେଇ ଆଉ ଗୋଟେ ନୂଆ ଗାଡି କିଣିବେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଠିକ କରି ନାହାଁନ୍ତି l

ବସ୍ ରୁ ଓଲ୍ହେଇ କିଛିବାଟ ଚାଲିବାକୁ ପଡିଲା l ଯେମିତି ସେମିତି ହେଉ ସେମାନେ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଗଲେ l କିନ୍ତୁ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କ ଆୟୋଜନ ଦେଖି ସେମାନେ ତଟସ୍ଥ l ତାଙ୍କ ଘରେ ଜଣେ ଚର୍ଚ୍ଚର ଫାଦାର ଓ ଆଉ ଦୁଇ ଜଣ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ l ସେମାନଙ୍କ ବାହାଘରର ସମସ୍ତ ଆୟୋଜନ ସେ କରିଦେଇଥିଲେ ଏପରିକି ବେଶ ପୋଷାକ ଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଭୋଜି ଭାତର ବି l ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ଅବିଭୂତ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ କଥା ଆରମ୍ଭ କରି ଦେଇଥିଲେ, ହାତରେ ତୁମର ସମୟ ବହୁତ କମ ତେଣୁ ମୁଁ ଯାହା କହୁଛି ସେଇ ଅନୁସାରେ ସବୁ କାମ କରିଯାଅ l ତୁମକୁ ଏଇ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଫାଦାରଙ୍କ ସାମନାରେ ବିବାହ କରି ବାକୁ ପଡିବ l କାଲି ରାତି ପାହିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜିନିଷ ଯାହା ଅଛି ସେସବୁ ନେଇ ତୁମ ଅପାର୍ଟମେଂଟ ଛାଡିଦେଇ ମୋ ଗାଡିଟି ନେଇ ମୋର ଏକ ସମର ହାଉସ୍ ଅଛି ଏ ଠାରୁ ପାଞ୍ଚ ଘଣ୍ଟା ଦୂରରେ ଏକ ଜଙ୍ଗଲ ଘେରା ପାର୍କ ଭିତରେ l ସେଠାରେ ଯାଇ ରହିବ l ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏଠିକା ପରିସ୍ଥିତି ଠିକ ହୋଇ ନାହିଁ ସେଠାରେ ତୁମେ ରହିବ l

ସେଠାରେ କିନ୍ତୁ ନେଟୱାର୍କର ସୁବିଧା ନାହିଁ l କେହି ତୁମକୁ କଲ୍ କରି ହଇରାଣ କରି ପାରିବ ନାହିଁ କି ତୁମର ଠିକଣା ପାଇ ପାରିବ ନାହିଁ l କିନ୍ତୁ ଚିଠି ଦ୍ଵାରା ସମସ୍ତ ଖବର ଆଦାନ ପ୍ରଦାନ କରିହେବ l ସେ ସୁବିଧା ସେଠାରେ ଉପଲବ୍ଧ l ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ମିକି ଆଉ ଭିକି ଅବାକ ହୋଇ ଚାହିଁ ରହିଲେ କିଛି ସମୟ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କ ମୁଁହକୁ ତାପରେ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ କହିବା ଅନୁସାରେ ସବୁ କାମ ଚୁପଚାପ କରିଗଲେ l ତାପର ଦିନ ରାତି ତିନିଟାରୁ ଉଠି କେହି ନଉଠିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ସହର ଛାଡି ଫାର୍ମ ହାଉସ ଅଭିମୁଖେ ଯାତ୍ରା କଲେ l ବହୁ ସତର୍କତାର ସହିତ ଏଥର ଗାଡି ଚାଳନା କରି ସେମାନେ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ପହଞ୍ଚିଗଲେ ଲକ୍ଷ ସ୍ଥଳରେ l

ନା ତାଙ୍କ ପଛରେ କେହି ପୋଲିସ୍ ଗାଡି ଥିଲା ବା କେହି ଗୁପ୍ତଚର ଭଳି ତାଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରୁଥିଲା l ସେମାନେ ସେଠାରେ ଛଅମାସ ରହିଲା ପରେ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କ କଥା ଅନୁସାରେ ଅନ୍ୟ ଏକ ସହରକୁ ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ ପାଇଁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ l ସେଠାରେ ଚାକିରୀ କରି ପ୍ରଥମେ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କ ଗାଡି ବାବଦ ଟଙ୍କା ଫେରାଇଥିଲେ l ସବୁ ସହଜରେ ହେଲା ସତ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପରିକଳ୍ପନା କି ସ୍ଵପ୍ନ ଅନୁସାରେ କିଛି ହୋଇ ପାରିଲାନି l ନା ବିବାହ ନା ଜୀବିକା l କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟର ଫଳ ସ୍ଵରୂପ ମିଷ୍ଟର ଜନ୍ ଙ୍କ ପରି ଏକ ଶୁଭାକଂ| କ୍ଷି ବଂଧୁ ଓ ତାଙ୍କ ବଦାନ୍ୟତା ମିଳିଥିଲା ଯୋଉଥି ପାଇଁ ସେମାନେ ଚିର କୃତଜ୍ଞ l ସାହାଯ୍ୟର ଫଳ ନିଶ୍ଚୟ ମିଠା l