ଯାଚନା ପଞ୍ଚକ

ହେ ଆକାଶ ! ତୁମେ ଦିଗନ୍ତ ବିସ୍ତାରି

ବିସ୍ତାରିତ କର ମନ

ଅପସରି ଯାଉ ଜୀବନରୁ ଯେତେ j

ବାଧା, ଦୁଃଖ, ଅପମାନ l

ହେ ପବନ ! କେତେ ସରାଗେ ଛୁଇଁଛ

ବିଲ , ନଈ, ନାଳ, ବନ

ସମଦୃଷ୍ଟି ସାରା ଜଗତକୁ ଦେଇ

ବିତିଯାଉ ଆମ ଦିନ l

ହେ ଅନଳ ! ତୁମେ ଦହିଛ ଆନନ୍ଦେ

ଯିଏ କରେ ପଥରୋଧ

ବିଚଳିତ ନୋହି କର୍ମପଥେ ଗଢୁ

ଆମ ଜୀବନ ସଉଧ l

ଉତ୍ତମ ଦ୍ରାଵକ ଗୁଣ ବହିଅଛୁ

ହେ ଜଳ ! ଜୀବନ ତୁହି

ତୋ ଭଳି ସଭିଙ୍କୁ କରି ଆପଣାର

ପୁଲକିତ ହେଉ ଦେହୀ l

ହେ ସବିତା ! ତୁମ କରର ମହିମା

କେ ଅବା ପାରେ ବଖାଣି ?

ତୁମରି ଆଶିଷ କରୁ ଶକ୍ତିମୟ

ଏତିକି ଆମ ମାଗୁଣି l