-ତୁଠ ପାହାଚ-

ତୁଠ ପାହାଚର ନିଦା ପଥର ମୁଁ

       ତୁଠରେ ରହିଛି ପଡି,

ମନ ତଳ ଦୁଃଖ ମନରେ ମରୁଛି

      କାହାଗେ ପାରୁନି ବାଢି ।

ତତଲା ବାଲିରେ ମୁହଁ ପଖାଳେ ମୁଁ

ଗ୍ରୀଷମ ଛୁଇଁଲେ ମାଟି,

ଝାଞ୍ଜି ପବନରେ ପିଠି ସିଝୁଥାଏ

ଖୋଲି ପାରେନାହିଁ ପାଟି ।

କିଏବା ପୋଛିବ ଦୁଇ ଆଖି ତଳୁ 

ଲୁହ ଗଲେ ମୋର ଗଡି ।

ଶ୍ରାବଣ ଛୁଇଁଲେ ନଦୀର ପଣତ

ନଦୀହୁଏ ଆନମନା,

ଅଥଳ ନଈର ଢେଉରେ ମୋ ନିଦ

ନିମିଷକେ ହୁଏ ଚୁନା 

ଏଇ କଣ ମୋର ଜୀବନର ସୁଖ

ବିଧାତା ଦେଇଛି ଗଢି ।