ତୁମେ ଥରେ ଆସନା ପ୍ରିୟ

ତୁମେ ଥରେ ଆସନା ପ୍ରିୟ 

ମୋ ମନ କୁଟୀର ର

ତୁମେ ଦେଇଥିବା ବଂଶୀଦେଖ 

ଆଜି ଯାଏଁ ରଖିଛି ସାଇତି 

ତୁମେ ତୋଳିଥିବା ମୋ ନାମର ମୂର୍ଛନା 

ଗୁଞ୍ଜରିତ ସଦା ବଂଶୀର ଧ୍ୱନିରେ ।

ଥରେ ଆସି ତୋଳିଧରନା କୃଷ୍ଣ 

ଆଉଥରେ ବଂଶୀର ସ୍ୱର

ମୁଁ ହଜି ଯିବି

ତୁମର ମନମୋହକ ରୂପରେ 

ତୁମର କୋଳରେ ମୁଣ୍ଡ ରଖି ।

ମୁଁ ଭୁଲିଯିବି 

ପୃଥିବୀର ଗୋଟିଏ ସତ୍ତାଥିଲି ବୋଲି 

ମୁଁ କେବଳ ତୁମକୁ ହିଁ ଦେଖୁଥିବି 

ତୁମେ ପରମ ସତ୍ୟ 

ମୋ ହୃଦୟର ପରମପୁରୁଷ 

ମୁଁ ହିଁ କେବଳ ତୁମର 

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ମୁରାରି

 ହେ ନାଥ ନାରାୟଣ ବାସୁଦେବ ।