ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ

ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ , ମୋ ପାଇଁ,

କୁହୁକଭରା ମୁହୂର୍ତ ଟିଏ,

ଯେବେ ତୁମେ ଛୁଇଁଯାଅ,

ମୋ ଶରୀର ସିଂହରୀଯାଏ l

ହଠାତ୍ ମ୍ରୁଦୁ କମ୍ପନରେ,

ଦେହ ଲୋମତକ ସଳଖିଯାଏ,

ଅଜାଣତରେ ଧିରେ ଧିରେ,

ଓଠ ମୋର ଶୁଖିଯାଏ l

ହ୍ରୁଦୟର ପ୍ରତିଟି ତନ୍ତ୍ରୀରେ,

ତୁମ ନାମ ଗୁଞ୍ଜୁରିଉଠେ,

ଇଛ୍ଛାହୁଏ...

ଯେତକ ମାନ ମହତ,

ସମର୍ପି ଦେବାକୁ ତୁମପାଖେ l

ଓଠେ ଧରି ସ୍ମିତ ହସ,

ପାଦଚାପି ପାଖେ ଆସ,

କରି ମୁଁ ଲଜ୍ଜା ତ୍ୟାଗ,

ଅର୍ପଣକରେ ସବୁ ନିଜସ୍ବ l

ମାତୁଆଳା ହୋଇଯାଏ ମୁଁ,

ଭୁଲିଯାଇ ନିଜ ପରିଚୟ,

ଯେବେ ଅନ୍ଧାରର ନିର୍ଜନତାରେ,

ମିଶିଯାଏ ଦୁଇ ହ୍ରୁଦୟ l

ବୈଷ୍ଣବ ମେହେର

ଗଣ୍ଡାବାହାଲି

ନୂଆପଡା