ତ୍ରି ର ମହତ୍ତ୍ବ

ତ୍ରିକାଳ ଅଟଇ  ସଂସାର ମଧ୍ଯରେ

   ପ୍ରାତଃ,ମଧ୍ଯାହ୍ନ,ସାୟାହ୍ନ ,

ଏଇ କାଳ ଦେଇ ଜୀବନଟି ବିତେ

    ରହିଯାଏ ଖାଲି ଚିହ୍ନ ।

ସଂସାର ମଧ୍ଯରେ ଗଢିଲା ତ ବିହି

    ତ୍ରିବର୍ଣ୍ଣ ଉପମା ଦେଇ ,

ବ୍ରାହ୍ମଣ, କ୍ଷତ୍ରିୟ  ବୈଶ୍ଯ ତିନିଜାତି

   ଗୁଣର ମହତ୍ତ୍ବ ଦେଇ ।

ତ୍ରିପୁର ସର୍ଜନା   ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ ରଚନା

    ସ୍ବର୍ଗ,ମର୍ତ୍ତ୍ଯ ଓ ପାତାଳ ,

ତ୍ରିଫଳା ମହିମା  ସର୍ବେ ଅଛି ଜଣା

    ହରିଡା,ବାହାଡା,ଅଁଳା ।

ତ୍ରିବର୍ଗର ସୃଷ୍ଟି   ସବୁଠୁ ଉତ୍ତମ

   ଧର୍ମ,ଅର୍ଥ ଆଉ କାମ ,

ସୃଷ୍ଟି,ସ୍ଥିତି,ଲୟ  ତିନୋଟି ବଳୟ

   ଜୀବନରେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ।

ରାତ୍ରି, ନୀଳଗୁଳ୍ମ  ଅବା ସେ ହଳଦୀ

    ତ୍ରିଯାମାରେ ପରିଚିତ ,

କାଳୀ,ତାରା ଆଉ  ତ୍ରିପୁରା ମିଳିତେ

    ତ୍ରିଶକ୍ତି ଭାବେ ପୂଜିତ ।

ତ୍ରିପୁଷ୍କର ଭାବେ  ହୁଏ ପରିହିତ

  ଜ୍ଯେଷ୍ଠା,କନିଷ୍ଠା,ମଧ୍ଯମା ,

ଚିନ୍ତନ ଭିତରେ  ତୃତୀୟର ଶକ୍ତି

  କଳି କେ ପାରେ ଉପମା !

ସୃଷ୍ଟି ରଚୟିତା  ସୃଷ୍ଟିର ନିୟମେ

    ଗଢିଛନ୍ତି ତିନି ଲିଙ୍ଗ ,

ନାରୀ,ପୁରୁଷ ଓ କିନ୍ନର ଗଢିଲେ

   ଭାବିଚିନ୍ତି ଧରେ ମଙ୍ଗ ।

ତ୍ରିକୁଳ ଭାବରେ  ସଦା ପରିଚିତ

    ପିତୃ,ମାତୃ,ଶାଶୁଘର ,

ତ୍ରିଗର୍ତ୍ତ ରୂପରେ   ହୁଏ ଅଭିହିତ

    ଗଙ୍ଗା,ସିନ୍ଧୁ,ବ୍ରହ୍ମପୁତ୍ର ।

ଆଧିଦଇବିକ    ଆଧିଭଉତିକ

   ଆଧ୍ଯାତ୍ମିକ ସେ ତ୍ରିତାପ ,

ତ୍ରିଦୋଷ ଚିହ୍ନିତ  ହୁଏ ବାରବାର

   ବାତ୍ତ,ପିତ୍ତ ଆଉ କଫ ।

ଖଳ,ଶଠ ଆଉ  ଦୁର୍ବୁତ୍ତ ମିଶିଲେ

   ତ୍ରିପିଣ୍ଡ ଅଟେ ତ ଜାଣ ,

ଭୂତ,ଭବିଷ୍ଯତ  ବର୍ତ୍ତମାନ ନେଇ

   ତ୍ରିକାଳିକ ଭାବେ ଗଣ ।

ତ୍ରିଦଶାୟୂଧ ଯେ  ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ, ବଜ୍ର

    ଚଡକ ଅଟଇ ତିନି ,

ତ୍ରିଅବସ୍ଥା ଆମ  ବାଲ୍ଯ,ଯଉବନ

   ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଶେଷ ତ ପୁଣି ।