ତପ୍ତ ମହ୍ଲାର

ମୋ ଆଖିର ଆଷାଢ଼ ଆକାଶେ

ଘନକଳା ମେଘଙ୍କର ଭିଡ

ତୁମ ସ୍ମୃତି କୋହଲା ପବନେ

ବରଷିବ ହୋଇ ଟୋପା ଜଳ ।

ଅଭିମାନ ଭରା ମଧୁସ୍ମୃତି

ସ୍ବପ୍ନଘେରା ବାଷ୍ପ ହୋଇ ଘୁରେ

କେବେ ପୁଣି ବିନା ମଳୟରେ

ଶିହରଣ ଜଗାଏ ତନୁରେ ।

ରୋମାଞ୍ଚିତ କାମନା ଜ୍ବାଳାରେ

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦୀର୍ଘଶ୍ବାସ ମାରେ

ଆବେଗର ପ୍ରଣୟ ପଣତେ

ପ୍ରଗଲ୍ଭା ସେ ସାଉଁଟେ ସ୍ମୃତିରେ ।

ଶ୍ୟାମମେଘ ଝରିଯିବ ଆଜି

ଭରିଯିବ ମନର ଘରଟି

ନଈ ହୋଇ ବୋହିଯିବ ଯଦି

ଭିଜିଯିବ ତୁମ ସହରଟି ।

ବନ୍ୟା ଆସେ ମୋର ଅଗଣାରେ

ତୁମେ ସିକ୍ତ ରୌଦ୍ର ଆବଦ୍ଧରେ

ଲକ୍ଷେ ଶ୍ରାବଣରେ ମୁହିଁ ତିନ୍ତେ

ତୁମେ ଟୋପେ ମାଗ ଜଳଦରେ ।

ସ୍ମୃତି ପ୍ରେମେ ଅବଗାହି ସତ

ନୀରବ ମୁଁ ତା'ର ଦହନରେ

ଅହରହ ଯିଏ ମୋ ପିଛାରେ

ଆଶ୍ରିତ ମୁଁ ସେହି ବନ୍ଧନରେ ।