ତୋ ପାଇଁ ମୁଁ

ଦୁଇ ବନ୍ଧୁ କଥା ହେଉହେଉ

ଜଣେ ଫୋନରେ କହିଲା 

ତୋ ପାଇଁ ମୁଁ ।

ଆରକ ଫୋନରୁ ଶୁଣିଲା 

ଡାହା ମିଛ ଶାନ୍ତ୍ବନାଟେ

ଯିଏ ଦ୍ବାହି ଦେଉଥିଲା ଧର୍ମକୁ।

ସେ କହିଲା ଆମେ ତ ମିଳିମିଶି

ସେ ଦିନ ନିଛାଟିଆ ସଞ୍ଜ ମୁହଁଟାରେ

ନିରୀହ ଝିଅଟାର ଇଜ୍ଜତ ଲୁଟିଲେ

କେତେ ଛାଟିପିଟି ହେଉଥିଲା,ନୁହେଁ?

ହେଲେ ତୁମେ ତ 

ବେଳୁବେଳୁ ଧର୍ଷଣରେ କୁଆବୁଆ।

ମୋ କଥାକୁ ଶୁଣି ଚୁପକିନି କହିଲା

ସତ୍ଯତା ଜଣେଇ ଦେବ ନା କ'ଣ?

ହସି କୋଳାକୋଳି ହେଲୁ।

ଯେମିତି ନିଷ୍ଠୁର ଜୀବନ 

ଆମେ ଧରିଥିଲୁ।

ସତରେ ! 

ସତ୍ଯର ନାବର ଆମେ ଦୁଇ ଯାତ୍ରୀ

ଭବ ସଂସାରରେ ପାରି ହେବାକୁ

ମିଥ୍ଯାର ଆଶ୍ରୟ,ମିଥ୍ଯାର ହିଁ କର୍ମ।

ଆମ ପରି ସଭିଏଁ ନ ହୁଅନ୍ତୁ

ସ୍ନେହ,ପ୍ରେମ ଓ ଭଲ ପାଇବା ନାମରେ

କଳୁଷିତ,ପାପ ନୁହେଁ ତ? 

ତଥାପି ବି 

ଆମ ପରି ସଭିଏଁ 

ସତ୍ଯର ହାଟରେ ମିଥ୍ଯା ସୌଦାଗର

ନାଁ କ'ଣ

ଭୁଲ କହିଲି କି?

ପ୍ରଶ୍ନ ମୋର 

ଉତ୍ତର ଅବଶ୍ଯ ରଖିବେ।