ସଙ୍ଗୀତ ରାଗ ଭୈରବୀ

ଶୀତ ଝରକାର ଉଷ୍ମ ଅଙ୍ଗନେ

   ଉଙ୍କିମାରେ ଧ୍ରୁବ ଜହ୍ନ,

ବହଳ ବହଳ ବଉଦ କୋଳରେ

   ଲୁଚି ଯିବାପାଇଁ ମନ ।

ଶାରଦୀୟ ରାତି ଭିଜା ଭିଜା ପ୍ରୀତି

    ମୃଦୁ ମୃଦୁ ମାଦକତା,

ଜହ୍ନ ଜୋଛନାରେ ନଈ ପଠା ଖେଳେ

   ରଙ୍ଗେ ହୋଇ ମଦାଳସା ।

ଫଗୁଣ ଫୁଲକୁ  ପରାଜିତ କରି

   କାଶତଣ୍ଡି ଉଠେ ହସି,

ଶୀତର ଲହରୀ ଚୁମି ଚୁମି କୁହେ

  ଆ' ଲୋ ! ଶରଦ ଶଶୀ !!

ଶୀତ ସକାଳର ଗୋଲାପୀ ଗୋଲାପେ

   ଶିଶିର ମୁକ୍ତା ଝଲସେ,

ବାଳ ଅରୁଣର ସୁନେଲି କିରଣେ

  ସାଗର ନାଚେ ଉଲ୍ଲାସେ ।

ଶୁଭ୍ର ଶୀତଳ  ନୀଳ ଓଢଣିରେ

     ସନ୍ଧ୍ୟାରାଗର ସିନ୍ଥି,

ସୁଶୋଭିତ କରେ ପ୍ରକୃତି ରାଣୀକୁ

   ତାରା ମେଳେ ହାର ଗୁନ୍ଥି ।

ପକ୍ଷୀର କୁଜନେ ନିର୍ବାକ୍ ପ୍ରଭାତ

   ନିଶୂନ୍ ସନ୍ଧ୍ୟାର ଛବି,

ଆକାଶ ସାଗର ଦିଗ୍ବଳୟେ ଶୁଭେ

   ସଙ୍ଗୀତ ରାଗ ଭୈରବୀ ।

ଉଦାସୀ ଅଗଣା ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର

   ଫୁଲରେ ସଜେଇ ହୁଏ,

ହସ ଖୁସି ଭରା ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ

   ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ଗାଇଯାଏ ।