ସ୍ନାନ୍ନ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା

ବଳିଆ କାଳିଆ   କାଇଁଚ ମାଳିଆ

   ହାଲିଆ କି ଶ୍ରମଝାଳେ

ଧେନୁଙ୍କ ମେଳିଆ  ଗୋପ ଗୁଆଳିଆ

   ବିଞ୍ଚୁଥାନ୍ତି ଜାମୁ ଡାଳେ ।

ବିଛା ରାଶି ଖରା   ବିଛୁଆତି ପରା

    ଦହୁଛି ତନୁ ତୁମ୍ଭର

ଆଗକୁ ଯାତରା  ନବରଙ୍ଗେ ତୋରା

   ସୁବେଶ ହେବ ଏଥର ।

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ଥାଇ  ଘେନି ଭଗ୍ନୀଭାଇ

   ବିରାଜି ରତ୍ନ ଆସନେ

ପ୍ରୀତି ଭାବ ନେଇ   ରହିଛ ଅନେଇ

   ଆକୁଳ ଭକତ ଜନେ ।

ବୃଶ୍ଚିକ ରାଶିର   ଜ୍ୟେଷ୍ଠା ନକ୍ଷତ୍ରର

   ପୂର୍ଣ୍ଣିମାରେ ଆବିର୍ଭାବ

ଶରଣ ପଞ୍ଜର   ଭୁଜେ କି କୁଞ୍ଜର

   କୃପାବାରି ଢାଳିଦେବ ।

ପତିତଙ୍କ ମେଳେ ଦୁଃଖହାରୀ ହେଳେ

   ହାଲିଆ କି ଆଜ ତୁମେ

ଶହେ ଆଠ ଢାଳେ  ଅବଗାହି ଜଳେ

   ବସିବ ମଣ୍ଡପ ଭୂମେ ।

ଝୁମୁରୁ ଝୁମୁରୁ    ନଚାଇ କଟିରୁ

   ଖସାଇ ଘାଗୁଡି ମାଳ

ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଦାରୁ  ଆହେ ମହାମେରୁ

   ଭକତ ଭାବରେ ଭୋଳ ।

ପୀଠେ ହେବ ଉଭା କୋଟିକାମ ପ୍ରଭା

   ନଥିବ ତ ଆଭୂଷଣ

ଦେଖି ହେବ କିବା ଅପୂର୍ବ ସେ ଶୋଭା

   ଘେରାହେବ ଆବରଣ ।

ହେ ବାଙ୍କବିହାରୀ  ଲୋତକର ବାରି

   ଦେଇଛ ତ ଜାଣି ଏତେ

କେତେ ଆଶା ଧରି  ଆସି ଅଛି ପୁରୀ

   ରଖିବ କି ପାଦଗତେ ।