ସମୟର ଗତି

ଗଚ୍ଛିତ ଟଙ୍କାରେ   ବୃଥା ଅହଂକାରେ

ଗର୍ବରେ ନରହ ମଜ୍ଜି

ଖୋଳିଲେ କବର    ମିଳିବ ଖବର

କେତେ ଯେ' ଗଲେଣି ହଜି

ପ୍ରିୟ ପରିଜନ ବର୍ଜି

ନାହିଁ ତ ସାଧନ   ଗଲା କେ' ଦାଦନ

ଖଟିଲେ ଆଣିବ ଅର୍ଜି ।

ଛିଦ୍ର ପାଇ ବାଲି    ଗଳିଯାଏ ଖାଲି

କାଳ ଯାଉଥାଏ ବିତି

ଆକର୍ଷଣ ବଳେ    ଉପରରୁ ତଳେ

ଖସିବା ସଂସାର-ନୀତି

ଭାବିଲେ ଲାଗଇ ଭୀତି

ଯିଏ ବି ପତିତ   ଭାଳି ତା' ଅତୀତ

ନେତ୍ରଜଳେ ଯାଏ ତିନ୍ତି ।

ଦିନ ମରତର    ଯେତେ ଖରତର

ସହଳେ ଯାଏ ତ ଗଡ଼ି

କାମ ଦିନକ'ର    ସାରି ଦିନ-କର

ଆଗକୁ ଯାଆନ୍ତି ବଢ଼ି 

ସମୟ ସୋପାନ ଚଢ଼ି

ନାହିଁ ତ କା' ତର   କିପାଇଁ କାତର

ହେବା ଏ ମୋହରେ ପଡ଼ି ।