ସଜଫୁଲର ମହକ

ଆଖିଆଗେ ଥିଲା ହୃଦୟର ଛବି

ଅପଲକ ନେତ୍ରେ ଚାହିଁ

କାନେ ମୋ ବାଜିଲା ହୃଦୟର ସ୍ୱର

ନେତ୍ର ମୋ ପୁରିଲା ନାହିଁ I

ଅତି ଆପଣାର ଥିଲା ଯିଏ ମୋର

ଆଖି ଆଗେ ତାକୁ ପାଇ

ହାତ ମୋ ଫେରାଇ ଆଣିଲି ପଛକୁ

ପାରିଲିନି ତାକୁ ଛୁଇଁ I

ଆଖିର ସପନ ଆଖିତଳେ ରଖି

ଶୁଣିଲି ମରମ ସ୍ୱର

ଛୁଇଁଦେଲେ ଫୁଲ ଝାଉଁଳି ପଡିବ

ମନ କରିନେଲି ସ୍ଥିର I

ସିଏ ପରା ମୋର ଆଖିର ସପନ

ମୋ ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶେ ଜହ୍ନ

ସିଏ ମୋ ଆଖିର ଅଦେଖା ସପନ

ହୃଦୟର ମଧୁବନ I

ଚିରଦିନ ପାଇଁ ମୋ ଆଖିତଳେ ସେ

ରହିଥାଉ ଘର କରି

ମୋ ହୃଦୟ ତଳ ଅକୁହା କଥାକୁ

ଶୁଣୁଥାଉ କାନଡେରି I