ସୀମା

ହୋଇଥାଆନ୍ତିକି ପକ୍ଷୀଟିଏ ମୁହିଁ 

ନଥାନ୍ତା ମୋହରି ସୀମା 

ଚତୁର୍ଦିଗେ ଉଡ଼ି ନେତ୍ର ପଖାଳନ୍ତି, 

ଦେଖି ଏଇ ସବୁଜିମା ।

ନଥାନ୍ତା ମନରେ ଜାତି, ଧର୍ମ ଡର 

ନଥାନ୍ତା ଗୁଳିର ଭୟ 

ନଥାନ୍ତା ମନରେ ହିଂସା, ରାଗ,କ୍ରୋଧ, 

ନା ସ୍ବପ୍ନ ଥାନ୍ତା ରାଜ୍ୟ ଜୟ ।

ନଥାନ୍ତା ଜୀବନେ ଚାକିରୀର ଚିନ୍ତା 

ନଥାନ୍ତା ଭୋକିଲା ପେଟ 

ବୃକ୍ଷଫଳ ଖାଇ ତୋଷିଥାନ୍ତି କ୍ଷୁଧା, 

ବୁଲନ୍ତି ପର୍ବତ ଘାଟ ।

ଝରଣାର ମିଠା ଜଳ ପାନକରି 

ଆନନ୍ଦେ ଯାଆନ୍ତି ଉଡ଼ି 

ପବନ ଛୁଆଁରେ ନୀଳ ଆକାଶରେ, 

ଯେସନ ଉଡ଼ଇ ଗୁଡ଼ି ।

ନଥାନ୍ତା ମୁଣ୍ଡରେ ଯୌତୁକର ବୋଝ 

ନଥାନ୍ତା ଋଣର ଭାର 

ବାରୁନଥାନ୍ତା ଏ' ମନ ମୋର ଏଠି, 

କିଏ ନିଜ କିଏ ପର ।

ଜୀବନରେ ମୋର ଥାଆନ୍ତା ଆନନ୍ଦ 

କଳହ ନଥାନ୍ତା ଜମା 

ହୋଇଥାଆନ୍ତିକି ପକ୍ଷୀଟିଏ ମୁହିଁ, 

ନଥାନ୍ତା ମୋହରି ସୀମା ।