👾👾ଶୁନ୍ୟ ହିଁ ଜୀବନ ମୋର👾👾

ଜୀବନ ଦେଇଛୁ ଜ୍ଞାନ ଭି ଦେଇଛୁ ଦେଇଛୁ ସତ୍ୟର ବାଟ

ଗୃହସ୍ତ ଦେଇଛୁ ଦେଇଛୁ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ

ଦେଇଛୁ ଧର୍ମର ବାଟ।

ଶୁନ୍ୟ ହିଁ ଜୀବନ ଲାଗୁ ଅଛି ମତେ

ଦର୍ଶନତ ମିଳୁନାହିଁ

ବିଚ୍ଛନ୍ନାଚଳରୁ ଟାକୁଛି ନିରତେ

ତରୂପତ ଦିଶୁ ନାହିଁ।

ଯାଇ ପାରୁ ନାହିଁ ବଡ଼ଦେଉଳକୁ ଆସିଛି କାର୍ତ୍ତିକ ମାସ

ଶୀତର ପ୍ରକପ ଭୟଙ୍କର ଏଠି

ଏହୁତ କାର୍ତ୍ତିକ ମାସ।

ସମୟର ଚକ୍ର ଆୟତେ ତହର

ଅନ୍ୟ କେ ବୁଝିବ ଏହୁ,

ବୃଦ୍ଧା ଅବସ୍ଥା ମୋ ଆତୁର କରୁଛି

କାଳିଆ ଜାଣୁଛି ସେହୁ।

ଶୁନ୍ୟ ପରି ଲାଗେ ଏଭବ ସଂସାର ତୁହିହିଁ କୀରଣ ବିନ୍ଦୁ

ଅନ୍ଧକାର ଦିଶେ ଜୀବନଟି ମୋର

ତୁହିହିଁତ କୃପାବିନ୍ଦୁ।

ତୋବିନୁ ଗତି ନାହିଁ ରେ କାଳିଆ

ଜୀବନର ମୂଳମନ୍ତ୍ର,

ନାମ ମନ୍ତ୍ର ଗାଇ ବିତୁ ଏ ଜୀବନ

ଜଗନ୍ନାଥ ଜ୍ଞାନ ମନ୍ତ୍ର

କେବେ ଅନୁଗ୍ରହ ହେବରେ କାଳିଆ ବଡ଼ଦେଉଳକୁ ଯିବି

ସାକ୍ଷାତେ ଦେଖିବି ଚକାନୟନକୁ

ପାଖରେ ତତେ ଦେଖିବି।

ଶୁନ୍ୟ ଲାଗୁଅଛି ଜୀବନ ମୋହର

ଅନୁଗ୍ରହ ମତେ କର

କେବେକି ସୁଦୟା ହେବ ଜଗନ୍ନାଥ

ଚରଣେ ପୂଜିବି ତର।