ଶୁଣ ସମାଜର ସର୍ବଭୁକ୍ ଗଣ!

ଶୁଣ ସମାଜର 

ସର୍ବଭୁକ୍ ଗଣ!

ବିରାଟ ଆୟୋଜନେ

ନାହିଁ ପ୍ରୟୋଜନ

କରିବାକୁ ମହିଳା ଦିବସ ପାଳନ।

ପାରୁଛ ଯଦି ,

ନାରୀ ଭୂଗୋଳରୁ ପ୍ରଥମେ

 ନିଜକୁ ତ ମୁକ୍ତି ଦିଅ !

ତୁମ ସ୍ବରଚିତ 

ଅବାଞ୍ଛିତ ଇତିହାସରୁ 

ତାକୁ ମୁକ୍ତ ତ କରିଦିଅ!

ସୁବିଧାବାଦୀ ସଜ୍ଞାର 

ବେଡି ଖୋଲି ଥରେ ଖାଲି 

ତାକୁ ନିଜ ଆକାଶରେ 

ଛାଡି ଦିଅ ଉଡ଼ିବାକୁ !

ତା ଜୀବନ ତାକୁ

ଇଛାରେ ତାର, 

ଦେଇଦିଅ ଥରେ 

ମନଭରି ଜିଇଁବାକୁ!

ଆପଣା ମାନଦଣ୍ଡକୁ

ମାପଦଣ୍ଡ କରି

ତାକୁ ଆଉ ତ ତଉଲ ନାହିଁ

ନିଜ ମାନସିକତା 

ସାକାର ପାଇଁ

ତାକୁ ମନଇଚ୍ଛା 

ଆକାର ବି ଦିଅନାହିଁ ।

  

ନା ସେ ଦେବୀ

ନା ସେ ଦାନବୀ ।

ତୁମ ପରି ସେ ବି 

ରକ୍ତମାଂସ ଧାରି 

ସାଧାରଣ ଜୀବଟିଏ!

ସେ ଜମା ସର୍ବଂସହା ନୁହେଁ।

ନିଜସ୍ଵ ଆଶା, ଆକାଂକ୍ଷା

ସପନ, ଆତ୍ମସମ୍ମାନ 

କ୍ଷତ ବିକ୍ଷତ ହେଲେ

ତାକୁ ବି ତ କଷ୍ଟ ହୁଏ ।

ଜୀବନ ସହ ସାଲିସ କରି 

ଖାଲି ଯାହା ସେ 

ହସିବାର ଅଭିନୟ କରୁଥାଏ...

ଅବଳା ସଜାଇ ତାକୁ

ଦୁର୍ବଳା ବନାଇ 

ତା'ର ମନୋବଳ ଭାଙ୍ଗ ନାହିଁ,

ସ୍ବୟଂସିଦ୍ଧା ସେ ଯେ

ଅନନ୍ୟା ଅପରାଜିତା,

ଅଯଥା ତା ଆଶାବାଡି ସାଜନାହିଁ।।

ନ କରି ପାରିଲେ ଏତିକି,

ଶୁଣ, ସମାଜର ଆତ୍ମ ଘୋଷିତ 

ଠିକାଦାର ଗଣ!!!

ମହିଳା ଦିବସ ପାଳନ 

ଖାଲି ଯାହା ଏକ ଅର୍ଥହୀନ 

ନିରାଟ ପ୍ରହସନ!!!