ଶ୍ରବଣ କୁମାର

ତ୍ରେତୟା ‌ଯୁଗରେ ଶ୍ରବଣ କୁମାର

  ଥିଲେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସନ୍ତାନ ,

କାନ୍ଧେ ଭାରା କରି ବାପା ମାଆଙ୍କୁ ଧରି

 ବୁଲି ଥିଲେ ତୀର୍ଥ ସ୍ଥାନ ।

କଣ୍ଟକିତ ପଥ ବନ ଗିରି ନଦୀ

  ପଥ କରିଥିଲେ ଅତିକ୍ରମ ,

ବାଳୁତ ଶ୍ରବଣ ଦୃଢ଼ କରି ମନ

  ପାଳିଥିଲେ ପୁତ୍ର ଧର୍ମ ।

କଳି ଯୁଗେ ଆଜି ହାତ ଗଣତିରେ

  ଥିବେ ଶ୍ରବଣ କୁମାର ,

ମାତା ପିତା ଆମ ଜୀବନ୍ତ ଠାକୁର

  କରିବାନି ହତାଦର ।

ହୃଦୟ ସଙ୍ଖାଳି ବିଦାରେ ହୃଦୟ

 ଅଣ୍ଟି ନିଆଁ ଜାଳେ ଘର ,

ବୋଝ ପାଲଟିଲେ ମାଆ ବାପା ଆଜି

  ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ତାଙ୍କ ଘର ।

 ପିତା ମାତା ପାଇଁ ଆଜି ର ଶ୍ରବଣ

 ଅଜାଗା ରେ ବଥ ପ୍ରାୟ ,

କହି ପାରନ୍ତିନି ସହି ପାରନ୍ତିନି

  ଆଖିରୁ ନିଗିଡେ ଲୁହ ।