ଶିଶୁ

ହେ ଶିଶୁ !

ତମେ ନିଷ୍କପଟ,ନିଷ୍କଳଙ୍କ

ତମେ ଇଶ୍ବରଙ୍କ ଦାନ ।

ତମେ ସକାଳର ଏକ

ସଜଫୁଟା ଫୁଲ

ତମ ଦେହେ ଭରିଛି ଇଶ୍ବର ।

ତମ କୁନି କୁନି ଓଠ

ଯେବେ ଦିଏ ମାଆ ଡାକ

ମାଆ ମନ ନାଚେ ପାଗଳ ସାଜି ।

ତୁ କାନ୍ଦିଲେ 

ମାଆ ଜାଣେ ତୋ କାନ୍ଦ ରହସ୍ୟ

ଅମୃତ ଦେଇ କରାଏ ଶାନ୍ତ ।

ତୋ ଖିଲି ଖିଲି ହସେ

ମାଆ ମନେ ଭରେ ଆନନ୍ଦ

ଦୁଃଖ ଭୁଲି ପାଏ କେତେ ଆହ୍ଲାଦ ।

ତତୋ ନେଇ ସେ ଦେଖେ 

ହଜାରେ ସପନ

ବଡ ହେଇ ପୁଣି ରଖିବୁ ମାନ ।