ଶୀତ ନିଷ୍ଠୁର ହୁଅନି ତୁମେ

ଆସିଅଛି ଶୀତ ଏ ଧରାବକ୍ଷରେ

ଧରି ଏକ ନୂଆ ବେଶ ।

ହେମନ୍ତ ନେଇଛି ଶୁଭ ବିଦାୟ

ଶାନ୍ତ କରି ପରିବେଶ।

ସଜାଇ ଦେଇଛି ଏଧରା ବକ୍ଷକୁ

ଫୁଲଫଳ ଖଞ୍ଜି ଦେଇ ।

ବିଳବଣ ହସେ ପାଚିଳା ଶସ୍ଯ ରେ

ସୁଖେ ସିଏ ଗୀତ ଗାଇ ।

ହେଲେ ଶୀତ ଆସି ଥରାଇ ଦେଉଛି

ଏହି ମେଦିନୀର ପୁର।

ଗରିବ ବିଚରା ଦିନ କାଟେ ଦୁଃଖେ

ହୋଇଯାଏ ଥରହର ।

ପୁଙ୍ଗୁଳା ବୁଢ଼ାଟା କେତେ କଷ୍ଟ ପାଏ

ଶୀତ କୁ ପାରେନି ସହି।

ବୁଢୀ ମାଉସୀ ବି କଳବଳ ହୁଏ

କାହାକୁ ପାରେନି କହି ।

ଗରିବର କଥା ପଚାରୁଛି କିଏ

ତା'ପାଇଁ ଶୀତ ଯେ କାଳ।

ନଫଳୁ ପଛେ ଫୁଲ ଫଳ ଗଛେ

ଚାଳିଯାଉ ଯାଉ ଏହି ବେଳ।

ସୈନିକ ଭାଇର ଦୁଃଖକେ ଶୁଣିବ

ଦୁଃଖ କଥା ଅସମ୍ଭାଳ ।

ବରଫ କନ୍ଥାରେ ଶେଯ ଯେ ତାହାର

ବରଫ ଯେ ତା' କମ୍ବଳ।

ଧନୀ ସିନା ହସେ ଅଛି ବୋଲି ଧନ

କିଣିବାକୁ ଶୀତ ବସ୍ତ୍ର ।

ଗରିବ ବିଚରା ଶୀତ ଯାଉ ବୋଲି

ଈଶ୍ବରଙ୍କୁ ଲେଖେ ପତ୍ର ।

କୀଟ ତରୁ ଲତା ସମସ୍ତେ ଶୀତରେ

ହୋଇଥାନ୍ତି ମ୍ରିୟମାଣ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେବତାଙ୍କୁ ନିତି ସୁମରନ୍ତି

ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ଦରଶନ ।

ହେ ଶୀତ ତୁମେ ହୁଅ ନି ନିଷ୍ଠୁର

ଚାଲିଯାଅ ତୁମେ ଶୀଘ୍ର ।

ବସନ୍ତ କୁ ତୁମେ ପଠାଇ ଦେଇଣ

ଚାଲିଯାଅ ବହୁଦୂର ।

ଆସିବନି ଜମା ଏମିତି ବେଶରେ

ଆସନ୍ତା ବରଷେ ତୁମେ।

ଆସିଲେ ଆସିବ ନୂଆ ବେଶ ଧରି

ଅପେକ୍ଷା କରିଛୁ ଆମେ ।

ବରଷକୁ ଛଅ ଋତୁ ଯେ ନିଶ୍ଚିତ

ପ୍ରକୃତି ର ଏ ନିୟମ।

ନିଷ୍ଠୁର ବେଶରେ ଆସିବନି କିନ୍ତୁ

ତୁମକୁ କରୁ ପ୍ରଣାମ ।

*******************

ଶ୍ରୀ ଡମ୍ବରୁଧର ବାଗ, ଚପ୍ରିଆ, ଗୋଲାମୁଣ୍ଡା, କଳାହାଣ୍ଡି ।