ସେ ଯେ ଶୂନ୍ୟରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ

  

ଲୋଭ ମୋହର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ

କାମ କ୍ରୋଧ ର ପରପାରେ,

ନିଜକୁ ସେ ପାଏ ।

ନା ଜନ୍ମ ନା ମୃତ୍ୟୁ

ତାକୁ ବାନ୍ଧି ପାରେ ,

ସେ ଯେ ଶୂନ୍ୟତାରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ ।।

ନିନ୍ଦା ପ୍ରଶଂସାର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ

ମାନ ଅପମାନର ପରପାରେ ,

ନିଜକୁ ସେ ପାଏ ।

ନା ଶୋକ ନା ଉଦବିଗ୍ନତା

ତାକୁ ବାନ୍ଧି ପାରେ ,

ସେ ଯେ ଶୂନ୍ୟତାରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ ।।

ବିଳାସ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟର ଉର୍ଦ୍ଧରେ

ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଖ୍ୟାତିର ପରପାରେ ,

ନିଜକୁ ସେ ପାଏ ।

ନା ମାୟା ନା କାୟା

ତାକୁ ବାନ୍ଧି ପାରେ,

ସେ ଯେ ଶୂନ୍ୟତାରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ ।।

ଜିଇଁବା ମରିବାର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ

ଭୋଗିବା ତ୍ୟାଗିବାର ପରପାରେ ,

ନିଜକୁ ସେ ପାଏ ।

ନା ମନ ନା ଶରୀର

ତାକୁ ବାନ୍ଧି ପାରେ ,

ସେ ଯେ ଶୂନ୍ୟତାରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ ।।

ପାପ ପୁଣ୍ୟର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ

ନୈତିକତା ଅନୈତିକତାର ପରପାରେ ,

ନିଜକୁ ସେ ପାଏ ।

ନା ସ୍ୱର୍ଗ ନା ନର୍କ

ତାକୁ ବାନ୍ଧି ପାରେ,

ସେ ଯେ ଶୂନ୍ୟତାରେ ଅବସ୍ଥାନ କରେ ।।