ସାବିତ୍ରୀ ବ୍ରତ

ଯାହା ଆଜି ଡିଆଁ ରୋଗ ଭଳି ସଂକ୍ରମଣ

ଯେମିତି କାଛୁ କି କୁଣ୍ଡିଆ?

ଆଜିର ଏ କରୋନା ପରି ଭୟଙ୍କର ବ୍ଯାପୁଛି 

ସହର,ନଗର ଓ ଗାଆଁ।

ହବୁ ଭୁଲିଲେଣି ଦ୍ବିତୀୟା ଓଷାକୁ

ଓପାସ ରହିବ କିଏ ?

ସାବିତ୍ରୀ ବ୍ରତ କିନ୍ତୁ ଭାରି ଭଲ

ଭଲଭଲ ଖାଇବା ମିଳେ

ଓପାସ ବିଲକୁଲ ବି ନାହିଁ,ନୁହେଁ?

ବାପ ଘର ଓ ଶ୍ବଶୂର ଘରଠୁ ଦୁଇ ଦୁଇଟା ଶାଢୀ଼ 

ଭରପୂର ଫଳର ହାଟ

ଯାହା ଦିନେ ମୋଟେ ମିଳେ ନାହିଁ।

ଚୁଲିକୁ ଯାଉ ସ୍ବାମୀ ଭକ୍ତି

ନିତି କୁଆଡୁ ଆସିଲେ ପିଠିରେ 

କ 'ଣ ଆଣିଛନ୍ତି ଦେଖିବାକୁ ହୁଏ

ଆଣିଥିଲେ ତ ଶୁଭଙ୍କର 

ଅନ୍ଯଥା ଉତ୍ତମ ଓ ମଧ୍ଯମ ଶୁଣିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ।

ନିତି ମନ ଓ ଦେହକୁ ଗୋଇଠା ତ 

କଣ ହେଲା ସେଇଠୁ

ମୋର ହୋଇ କି ହିଁ ପଡି଼ଥା,ନୁହେଁ?

ହେଲେ ଆଜି ତ ସ୍ବାମୀ ନା

ପତି ପରମେଶ୍ବର 

ଇହ ଓ ପର କାଳର ସାକ୍ଷାତ ଦେବତା।

ଆଜି ପର ପୁରୁଷକୁ ଦେଖିବା ପାପ

ଛୁଇଁବ ତ ସତୀତ୍ବ ନଷ୍ଟ।

ମୋବାଇଲ ବନ୍ଦ ଥାଉ ଆଜି ପାଇଁ

କାଳେ କେଉଁ ପୁରୁଷ ବନ୍ଧୁ କଲ କରିନେବ 

ଅଥବା ବାହାନ କରି ସଞ୍ଜକୁ ଡାକିବ

ଖଟି ପାଇଁ ବଜାର କି ହୋଟେଲ?

ବଡ଼ ବ୍ଯସ୍ତତାର ମାୟା ଏ ସଂସାର।

କାହାକୁ ଚିହ୍ନିବା ମୁସ୍କିଲ 

ଏଠି ଦେଇ ଚାଲିଥିଲେ ଭଲ

ଦିନେ ଉଣା ହେବ ତ ପୋଖରୀ ଖୋଳିବେ ପିଠିରେ

ସାତ ପୁରୁଷ ଉଦ୍ଧାର କରି ଫିଙ୍ଗିବେ ଅପଭାଷା ଆଉ ଅପକଥା ଯେତେ।

କିଏ କାହାର ପରି

ଭୁଲି ବି ଯିବେ ପତିଦେବ କିଏ

କାମନା ଓ ବାସନା ମିଳୁଥିବା ପାଖରେ

ହଜାଇ ଦେବେ ନିଜର ଦେହ,ମନ ଓ ପ୍ରାଣକୁ।

ଅଥଚ ଆଜି ସାବିତ୍ରୀ ବ୍ରତ ନାମରେ

ହୁରି ପଡୁଛି ଦଶଦିଶ

ଗୋଟାପଣେ ପ୍ରେମ ଓ ଭକ୍ତିରେ

ସତ୍ଯ,ଶାନ୍ତି ଓ ପବିତ୍ରତାରେ

ନେଶି ହୋଇ ଯାଉଛି ତାଳରୁ ତଳିପା

କର୍ମରେ ଆଉ ଧର୍ମରେ।

ହେ ସାବିତ୍ରୀମାନେ !

ଆଜି ଦିନଟି ପରି ସବୁଦିନ

ଭଲ ପାଇବା ଦିଅନ୍ତ ତ ପ୍ରତିଘର

ସ୍ବର୍ଗପୁର ହୋଇଯାନ୍ତା

ରାଗ,ରୁଷା,ଅଭିମାନ ଓ କଳିକୁ

ଦୂରେଇ ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନରେ ହଜିଯାନ୍ତେ ସଭିଏଁ

ଯେମିତି କ୍ଷୀର ଆଉ ନୀର

ଦେହ ଆଉ ଛାଇ

ଆଖି ଆଉ ଲୁହ,ନୁହେଁ?