ସ୍ୱପ୍ନସାଗର

ତୁମେ ପରା ମୋର ହୃଦୟର ରାଣୀ 

କାହିଁକି କରିଲ ମୋ ମନକୁ ଚୋରି

ଏମିତି କି ଦିନ କି ରାତି ନାହିଁ

ହେଉ ନାହିଁ ମୁଁ ତୁମକୁ ଝୁରି l l

ବର୍ଷା କି ଶରତ ଶୀତ କି ହେମନ୍ତ

 ରହିଥାଅ ମୋ ହୃଦୟରେ

ତୁମେ ପ୍ରିୟତମା ମୋ ସପନର ନାୟିକା

 ଭିଜେଇ ଦିଅ ତୁମ ପ୍ରେମରେ l l

ସୁନେଲି ଆକାଶର ସାଗର ବେଳାରେ

ତୋଳିବାକୁ ଏକ ବାଲିଘର

 ପ୍ରୀତିର ପରଶ ଝରାଇ ଦେଇ

କହିଥିଲ କରିବ ନିଜର l l

ଆଉ କାହିଁ ଦେଖୁ ନାହିଁ ତୁମକୁ ସପନେ 

 ଏଇ ନୀରିମାଖି ଆଖି

ଦେଖି ଦେଖି ସପନ ସେ

ଯାଇଛି ପୁରା ଥକି l l