ରଖ ପ୍ରଭୁ ବଂଶୀଧାରୀ

ତୁମରି ଆଦେଶେ ବାଟ ଚାଲିବାକୁ 

ମନେ ମୁଁ ଶପଥ ନିଏ 

ତୁମ ରଚା ମାୟା ଦେଖି ହୁଏ ବାୟା 

ଶପଥୁ ଦୂରେଇ ଯାଏ।

ଲୋକହସା ବୋଧେ କରାଇବା ଲାଗି 

ମାୟା ଜାଲ ତୁ ବିଛାଉ 

ହୀନ କପାଳକୁ ବିପରୀତ ବୁଦ୍ଧି 

ଏମିତି କାହିଁ ତୁ ଶିଖାଉ।

ବାର ବାର ମୁହିଁ ସଂକଳ୍ପ ନେଉଛି 

ତଥାପି ଯାଏ ମୁଁ ହାରି 

ସବୁ ଧନ୍ଦା ମୁହିଁ ଛାଡି ଦେଲି ଆଜି 

ରଖ ପ୍ରଭୁ ବଂଶୀଧାରୀ।