ପତି ପତ୍ନୀ

ସଂସାର ବନ୍ଧନେ ପତି ଓ ପତ୍ନୀ ଏକ

ମନ ହୋଇ ଚଳନ୍ତି

ସଂସାର ସାଗରେ ନାବ ତାଙ୍କର

କାତ ଧରି ବାହିନିଅନ୍ତି ।

ଆସୁ ଯେତେ ଝଡ ବତାସ ବାଆ

ଘନ ଅନ୍ଧକାର ବାଧା

ଦୁହେଁ ସାଥେ ମିଳି ପାରିକରି ଯାନ୍ତି

ସକଳ ବନ୍ଧନ ବାଧା ।

ଜୀବନର ପଥ ବଡ ବନ୍ଧୁର ଯେ

ମିଳିମିଶି ପାରିକର

ଦାମ୍ପତ୍ୟ ପ୍ରେମର ମଧୁ ମଧୁରତା

ଯେ ବୁଝିଛି ସେ ତାହାର ।

ଦାମ୍ପତ୍ୟ ପ୍ରେମର ପଟାନ୍ତର ନାହିଁ

ସ୍ବର୍ଗୀୟ ଅଟେ ସେ ପ୍ରେମ

ପତି ପତ୍ନୀ ମିଶି ବଢାନ୍ତି ସଂସାର

ଅନାବିଳ ସେହି ସ୍ନେହ ।

ବେନି ଅଙ୍ଗେ ଏକ ମନ ଏକ ପ୍ରାଣ

ଚିର ଶାସ୍ବତ ସମ୍ପର୍କ

ବିଧାତା ସେ ଯୋଡି ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି

ଜୀବନ ଗୁଏ ସାର୍ଥକ ।

ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କର

ସାଥୀ ଏକାନ୍ତ ନିଜର

ଏକ ବିନା ଆନ ବଞ୍ଚିବା ଦୂରୁହ

ଜୀବନ୍ତେ ମୃତ ଶରୀର ।