ପ୍ରିୟାଠୁ ବିଦାୟ

ବିଦାୟ ନେଉଛି ତୋ ଠାରୁ ସଜନୀ 

ଭୁଲ ବୁଝିବୁନି ମୋତେ 

ତୋ ମଥା ସିନ୍ଦୂର ଲକ୍ଷ୍ମଣ ରେଖାକୁ

ଡେଇଁବି କହ କେମନ୍ତେ । 

ସଫଳ ହେଉ ତୋ ଦାମ୍ପତ୍ୟ ଜୀବନ 

କଟି ଯାଉ ସବୁ ରିଷ୍ଟ 

ଚଲା ପଥ ସଦା କୁସୁମିତ ହେଉ 

ବଚନ ହେଉ ତୋ ଶିଷ୍ଟ । 

ଭୁଲି ଯିବୁ ମୋତେ ସ୍ବପ୍ନ ଟିଏ ଭାବି 

ସ୍ୱାମୀକୁ ଆଦରି ନେବୁ 

ଇହ ପରକାଳ ଦେବତା ତୋର ସେ 

ପାୟର ତା ପୁଜୁଥିବି । 

ତୋ ଶାଶୁଶଶୁର ଯାଆ ଦେଢସୁର 

ସଭିଙ୍କୁ ନିଜର କରି 

ସୁଖର ସଂସାରେ ରହିବୁ ଶାନ୍ତିରେ 

 ଗଲେ ତୋର କୋଳ ଭରି ।