ପରିକ୍ରମା

ଏ ସମ୍ପର୍କ ତ ଅତଳ ସାଗର

   ହୃଦୟ ଭାଵର ମନ୍ଦିର।

କଳ୍ପନାରୁ ନେଇ ଟିକେ ପ୍ରୀତି

  ଗଢ଼ିଛି ଆମ ସ୍ୱପ୍ନର ନଅର।

କୋମଳ ପ୍ରତ୍ୟୟ ମନର 

 ସେତ ବିଶ୍ୱାସର ପାରାବାର।

ସେମିତି ରହିଥାଉ ମଧୁର

   ଏ ସ୍ୱର ଆମ ମିଳନର ।

ଅମୃତ ସମ ସେ ଦୁର୍ମୂଲ୍ୟ

 ପୃଥିବୀ ଆମ ଯୁଗଳବନ୍ଦୀର ।

ତୁମର ଆକର୍ଷଣ ଜାଣ

 ମହାକର୍ଷଣଠୁ ବି ବଳୀୟାର।

ପ୍ରାଣ ମୋ ପରିକ୍ରମା କରେ

   ଅଧିରେ ନିତ୍ୟ ନିରନ୍ତର।

ମୁଁ ତୁମ କକ୍ଷପଥ ଯାତ୍ରୀ

 ସାଙ୍ଗିନୀ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତରର ।

ପ୍ରଳୟ ବେଳା ଯାଏଁ ପ୍ରିୟ

   ରହିବି ସାଥିରେ ତୁମର।

ସମୟ ବେଳାଭୂମି ପରେ 

  ଲେଖିବା ଭାଵର ସ୍ଵାକ୍ଷର।

 

କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ନ କହୁ ପଛେ

 ଜାଣେ ତ ଏ ମନ ମୋହର ।

ମୁଁ ତୁମ ପ୍ରିତୀର ଚକୋରୀ

   ତୁମେ ମୋ ପ୍ରିୟ ଚକୋର ।